maandag 30 december 2013

2013, t'is afgelopen... hoe was het nu?

2013 is een jaar geworden om gedeeltelijk snel te vergeten. Na het fantastische 2012, waar vrijwel niets fout ging, ging het in 2013 vanaf dag 2 al fout.

Minpunten: 
3 keer geblesseerd geraakt:
- Slijmbeurs ontsteking aan linkerknie na een stoot tegen een deurstijl in januari.
- In juni een blessure aan de rechtervoet na een niet zo geslaagde klikpedalen en klikschoenen combinatie.
- Een ongeval met een hond in november: zwaar geschaafde linkerbovenbeen, verstuikingen in rechterhand en nog herstellende.

2 Ongevallen:
- In het najaar een aanrijding met vluchtmisdrijf. De auto en bestuurder worden de dag erop gevonden, maar er was ook reeds aangifte gedaan voor vluchtmisdrijf.
- Eind november loopt een hond me omver.

2 doelstellingen heb ik niet kunnen waarmaken:
- Een tocht maken van 250 km op 1 dag. 
- Een tweedaagse van 200 km/dag maken. 

Pluspunten:
- In het voorjaar verander ik plots van een fietser op een ligfiets naar een ligfietser. De trike verliest op dat ogenblik het monopolie op de WOL-tochten.
- Begin mei neem ik voor de eerste keer deel aan het ligfietstreffen, het wordt een aangename 5-daagse waarvan 3 dagen telkens ruim 100 km op de teller. 
- Met Jan fiets ik in mei de Zwalmroute, een zware tocht (hellingen) van 100 km (vertrekkend vanuit Gent), de conditie blijkt beter dan verwacht. 
- In nasleep van punt 1 in de pluspunten staat begin juli plots een Toxy Flite voor de deur.

Toxy Flite op de maiden trip, begin juli geleverd.

- De Grasshopper haalt in de zomer, in minder dan 2 jaar, de kaap van 10 000 km. In het najaar haal ik de 20 000 km op de ligfietsen.
- In augustus lig ik mee in de Kanalentocht, een tocht van 125 km, waarbij de voorop gestelde kruissnelheid van 27 km/u in werkelijk 30-32 km/u blijkt te zijn. Maar: IK KAN VOLGEN. Tijdens die tocht blijkt de Toxy minder traag dan eerst gedacht.
- In Augustus tijdens de BBQ-tocht overschrijd ik opnieuw de kaap van de 200 km op 1 dag, dit keer met de Toxy.
- Begin november raak ik helemaal onverwacht de onrust in mijn hoofd kwijt, iets waar ik al het hele jaar mee zat.
- De doelstelling van meer hellingen te beklimmen is niet helemaal waargemaakt. Maar een nieuwe route van Zwalm naar Gent, laat me toch een beetje klimmen.
- Na teveel lekken schakel ik in 2012 over naar Marathon plus banden, dit jaar niet 1 keer lek gereden.
- Ik had mezelf 6-8000 km opgelegd voor 2013. Het zijn er 8051 geworden. Waarvan 7103 met de ligfietsen (Grasshopper: 4175, Sprint 26: 1753, Toxy Flite: 1175) en de Brompton heeft 948 km. De Grasshopper blijft dus mijn favoriet.
- Met Bite the bike wordt de eerste aanzet gegeven om volgend jaar te starten met een reeks korte spotjes, in eerste instantie velomobielen. Wordt vervolgd voorjaar 2014. 


Ik wens iedereen een prettig eindejaar
en veel (fiets)genot in 2014.

zondag 29 december 2013

Wat is een city-runner?

Dit is een vraag, maar ik ken ook het antwoord.
Ik ga er dan ook geen wedstrijdje van maken.
Het is zo al te gek voor woorden.

Ik dacht eerst aan een jogger, die eventueel joggend een job als koerierdienst uitoefent. Maar nee hoor, het is een SUV met het verbruik van een "stadswagentje".

Het is eigenlijk ongelooflijk op welke manier autofabrikanten reclame maken.
En daar ze gemaakt wordt moet aangeven dat ze nog werkt ook, of aantonen hoe dom de huidige mondige "eerste wereld" mens is.

En hoe handig auto's in de stad zijn heb ik vandaag kunnen zien. Het was blijkbaar koopzondag en toen ik aan het Zuid kwam was het heel druk komende van de autosnelweg. Ze reden 2 aan twee de stad in, aan de fantastische snelheid van zo een 15-20 km/u. Met mijn Brompton ging ik sneller...

zaterdag 28 december 2013

Minimaliseren en dramatiek...

Deze morgen in het nieuws ging het nog eens over het file probleem in Vlaanderen. Een fenomeen, waar we een beetje achterop blijken te hebben gehinkt tov. de (noorder)buren. Maar we blijken onze achterstand te hebben ingehaald. We zouden aan een record komen dit jaar.
Het probleem zijn blijkbaar de monsterfiles, vooral komende na een incident. Vooral omdat de "opruimdienst" niet goed werkt en er te lang overdoet om de brokstukken samen te vegen en af te voeren. Als er minder incidenten zouden plaatsvinden... maar daar denkt natuurlijk niemand aan.

Weer eens wordt de autobestuurder als slachtoffer aanzien en niet de veroorzaker van de files en incidenten. Als ik het zo hoorde dacht ik weer aan een oude gedachte: wellicht zijn daar weer enkele fietsers die de autosnelweg blokkeren aan 15 km/u, of loopt er een verliefd koppeltje hand in hand romantisch te zijn op de een of andere E-weg, of zou bij een monsterfile toch een echt MONSTER de doorgang versperren.

Maar wat meer opmerkelijk is, en dat heb ik reeds eerder dit jaar opgemerkt, is de woordverandering. We spreken niet meer van ongelukken, en ook niet meer van accidenten, maar van INCIDENTEN. Alsof het dan plots minder erg is: "Op 3 december vond een incident plaats op de A19 in Menen". Het klinkt zowaar romantisch, maar er waren wel bijna 140 auto's bij het INCIDENT betrokken. En de "veegploegen" hadden zowat 24 uur nodig om puin te ruimen.
Net zoals al jaren gesproken wordt van controle verliezen over het stuur ipv. overdreven snelheid, het eerste klinkt natuurlijk minder dramatisch. Alles blijkt alsmaar meer geminimaliseerd te worden, behalve dan het leed dat de autobestuurder moet ondergaan. Dat wordt steeds maar meer gedramatiseerd, terwijl ze toch voor een groot percentage zelf het leed veroorzaken.


dinsdag 10 december 2013

Bite the bike.

Ik had het hier nog niet gepost, maar ik heb het idee, dat ik al eens had, opnieuw opgevat om iets meer te doen met video. Ik heb er ooit avondonderwijs voor gevolgd (de plannen die ik toen had zijn door anderen vakkundig de grond ingeboord) en heb een professioneel programma om te monteren.
In een topic op het forum van de Gentse liggers heb ik het idee al een paar maand geleden geopperd en ik kreeg daar wel positieve reacties op (dat is in andere milieus ooit wel anders geweest), en er blijken wel liggers te zijn die willen meewerken/figureren/... 

Het idee kwam nadat 2 auto merken op de nationale (Vlaamse tv) korte spotjes toonden, met korte spotjes bedoel ik 5-10 seconden. Waarbij ze nogal een loopje namen met de werkelijkheid. Om 2 voorbeelden te geven: een auto die getoond wordt in een heuvellandschap in zijn eentje op een brede weg, een ander die een model als trotse partner van het milieu voorstelt?
Mijn idee ging direct naar velomobielen. Waarom? Gewoon omdat die zeer visueel zijn ten opzichte van een open ligger. Maar dat sluit in de toekomst niets uit. 
Ook ga ik uit van bites, dus echt korte tot zeer korte fragmentjes uitgaande van 5 tot maximum 30 seconden, hoewel 30 seconden voor mij al heel lang wordt. Ook wil ik het aantal beelden zeer beperkt houden, soms 1 of 2 shots zoals bvb bij "de echt sportieve wagen" hieronder. Ook dit sluit voor de toekomst niets uit.

De bites hieronder zijn gemaakt met beeldmateriaal dat ik gekregen heb van Bicky en zijn fietsen en waren bedoeld voor andere zaken dan zo korte bites te maken. Maar wegens tijdsgebrek kreeg ik het om mee te "stoeien". Uiteindelijk bleek met het materiaal meer te doen dan verwacht. Ik heb enkele probeersels gemaakt om zelf te zien wat de mogelijkheden zijn en om te tonen wat de bedoeling is. Ik lig nu even stil vanwege een ongeluk (mijn rechterhand begint nu opnieuw wat actief te worden) en ik neem nu ook te tijd om eens te rusten en te genieten van rust. Maar de mogelijkheden zijn nog niet uitgeput. Natuurlijk is het nu steeds hetzelfde dat je ziet in de bites die reeds te zien zijn. Steeds hetzelfde beeldmateriaal, gewoon anders bekeken, anders gemonteerd, andere tekst...

Het is de bedoeling om toch zoveel mogelijk verschillende velomobielen in beeld te brengen, op verschillende locaties gefilmd (naargelang het idee achter de bite). Ik wil het deftig doen, maar toch geen prof gedoe. Ik wil het leuk en relaxed houden. Is iemand opzoek naar een (hoge kwaliteit) promotiefilmpje --> next door please.

Wat is de bedoeling hiervan? Gewoon me amuseren, alleen en met anderen, maar dan op een positieve manier. Ik hoor al gezucht genoeg rondom mij en ik weiger er (nog langer) aan mee te doen. En verder zal het wel leuk zijn als sommige bites een eigen leven gaan leiden en eventueel iemand op andere gedachten brengt. Maar daar lig ik niet wakker van, want dan zit je te wachten op resultaten en als die tegenvallen...

Ik heb al een hoop ideeën (zou ze eens moeten opschrijven) over een velomobiel langs files, een velomobiel in de regen (met kap) en gisteren kreeg ik nog een idee toegeworpen door Mooi geel is niet lelijk over een velomobiel die stof doet opwaaien. En ik heb ook eens een idee opgedaan bij een video waar een camera achteraan onder de velomobiel ging, maar dat clipje vind ik niet meer terug op U-tube.

Het is de bedoeling om in het voorjaar te starten met een paar velomobilisten en hun mobiel hier in de nabije omgeving van Gent en dan zien we verder. Het is ook de bedoeling om met een kleine crew te werken, 2-3 personen (waarvan 1 in de mobiel en ik met de camera) met grotere crews heb ik in het verleden zeer negatieve ervaringen gehad. De camera's waarmee ik wil werken zijn Contour roam 2 camera's en nog een HD Handycam. De Contour camera's die ik nu heb worden vervangen (een heeft in het ongeluk van eind november een opdonder van jewelste gekregen) in het voorjaar en dan komt er ook nog een handycam bij. Geen duur prof spul, het moet gewoon compact zijn om mee te kunnen nemen op de fiets en om er eventueel al fietsend mee te kunnen werken. Een ongeluk met de camera zorgt er dan ook niet voor dat ik een arm en 2 benen kwijt ben.
-------
Edit: op woensdag heb ik nog een bite bijgemaakt: ZEN. 
Het staat als eerste hieronder.
-------








dinsdag 3 december 2013

Over en out.

In vorig bericht kon je al lezen dat op 22 november een ongelukkige ontmoeting met een hond me naar de spoed bracht.
Nu na 10 dagen nog eens naar de dokter geweest om mijn duim nog eens nader te bekijken, en het blijkt dat die zwaarder is verstuikt (gebroken had wellicht beter geweest) dan eerst gedacht. En de 2 weken rust die ik reeds gekregen had zijn nu verlengd tot het eind van het jaar.
De rest evolueert heel goed: linker bovenbeen, linker schouder, linker onderarm en de andere vingers van het rechterhand zijn terug normaal of toch heel dicht bij het normale.

Dat wil ook zeggen dat er een zeer plots einde is gekomen aan mijn fietsjaar en werkjaar. 

Waar ik mijn dagen nu met vul: proberen wat eten te koken en zeer veel film kijken op u-tube. Het is eens iets anders.

zaterdag 23 november 2013

Fiets bijt hond.

Veel gebeurde er niet deze week. Dinsdag druppelde het een beetje, woensdag mocht ik de Orca van Weg op wielen eens bekijken, op donderdag toont een bukfietser dat hij ook een potje kan fietsen. Maar vrijdagmiddag ga ik onderuit door een plots de straat oplopende hond. 
Links ben ik behoorlijk geschaafd, en mijn rechterhand hangt er tijdelijk zowat nutteloos bij.
De fiets zelf heeft alles goed ondergaan, nog steeds rijvaardig en enkel wat extra's die het niet overleefd hebben.
Hoe het met de hond zit? Die zal wel blauwe plekken hebben, maar verder had ik geen oog voor de hond, zelf pijn genoeg. En de eigenaar? Behalve de hond kordaat terecht wijzen dat hij op het terrein moet blijven (wat hij normaal altijd doet) had hij verder geen oog voor de hond. Hoe het met mij ging telde, de rest bestond niet meer. Ik heb ooit nog anders gehoord. 
Toen ik s'avonds (op het werk hebben ze me direct naar spoed gestuurd) de eigenaar opbelde bleek die nog steeds zwaar onder de indruk van het gebeuren. 

Ik ben wel blij dat ik met een ligfiets reed, nu ben ik zijwaarts gevallen, anders was ik wellicht overkop gegaan.

Nu ga ik ff enkele dagen rusten. Daarna komt er een overpeinzing van "fiets bijt hond".

maandag, niets bijzonder.

dinsdag, enkele druppels.

woensdag, een Orca beent me bij.

donderdag, zonnig en een bukker aan 25 km/u.

vrijdag, plots gaat het licht wel heel snel uit.

zaterdag 16 november 2013

Huilen of bescheuren...

Gent - Zuid.
Voor alle duidelijkheid, dit is een opgedoekte parkeerstrook (geblokkeerd door paaltjes). Het (dubbelrichtings-)fietspad ligt links (rode stenen).

vrijdag 15 november 2013

Frustrerend...

Ik kan er inkomen dat het frustrerend is, maar als je denkt dat ik medelijden heb...
In Sint-Amandsberg (Gent) wonen en in centrum Gent werken, fietsafstand maximum een 5 km en toch met de auto gaan en daarna gefrustreerd zijn omdat je snelheid zo hoog is dat die vervloekte trage fietsers je met de vingers in de neus voorbijsteken...
Tja, denk dan eens na.

Trouwens, gisteren hoorde ik van dezelfde persoon: "normaal kom ik de dampoort door in 1 minuut. Maar deze morgen was ik 2 minuten te laat vertrokken en ja lap khad prijs, 7 MINUTEN OM OVER DIE DAMPOORT TE GERAKEN" (voor de rit naar het werk). Je zou dan al eens verwachten dat je eens zou gaan nadenken om eventueel eens de fiets te nemen...

Autobestuurders, ze zijn te beklagen. 
Niet vanwege het leed, dat doen ze zichzelf aan, 
maar het onvermogen om eens over alternatieven na te denken.

maandag 11 november 2013

Ochtendsfeer.

Deze morgen ben ik een eind gaan fietsen. De bedoeling was om 30 km te fietsen van zodra ik wakker werd (eerst ontbijt natuurlijk). Het werd wel heel vroeg, ondergetekende werd om 3 uur reeds wakker en is opgestaan om 5 uur. Tegen 7 uur was ik reeds terug thuis van 30 km op het jaagpad. Het was wel lekker rijden in het donker, windstil en een temperatuur tussen 0 en 5 graden (eindelijk wordt het fris).
Anderen vinden het eng zo in het donker fietsen, ik vind het net zo prettig. Ik ben nog nooit aangevallen door een leeuw of moeten uitwijken voor een overstekende giraf. Wel veel katten, konijntjes en een enkele keer 2 vossen, erger heb ik nog niet opgemerkt.

Na het thuis komen rond 7 uur de drinkbus opnieuw gevuld en het zelfde traject nog eens afgefietst. Er was toch tijd zat en ik had er zin in. Toen begon het ook licht te worden en heb ik de camera eens aangezet (in het donker is er nadien niet veel te zien) om wat beeldjes te schieten.

Misschien is het toch beter om smorgens vroeg te gaan fietsen, ipv 's avonds, ik ben toch een ochtendmens.

En er waren vele mooie plaatjes bij. De wereld rond je kan mooi zijn, je moet het alleen willen zien.



















zaterdag 9 november 2013

Als je lang genoeg wacht...

... lossen alle problemen uiteindelijk zichzelf wel op.
Zo denken ze er in Gent toch over.

Op 22 oktober stuur ik een bericht via "meldpunt fiestpaden" voor de modder (en steentjes) die op de weg gekomen zijn door het op en afrijden van een bedrijf achter de bocht. Hier kan je duidelijk zien dat de modder komt van de oprit (rechts) waar een bedrijfje achter ligt. Je kan ook duidelijk zien dat de maïs nog niet is geoogst.



Nu op 8 november krijg ik een finaal antwoord (er zijn tussendoor reeds reacties geweest, oa. dat de melding naar de politie werd doorgestuurd). In dat finaal antwoord staat dat de modder op de weg is gekomen door de oogst van de maïs en niet door het bedrijfje om de hoek. Laten we wel wezen, de maïs is geoogst geweest in droge omstandigheden en de machines brachten geen modder mee op de weg. 

de maïs is proper geoogst

Ondertussen ligt er wel een extra pak bladeren op de weg, dat reeds tot pap werd gereden, afgevallen van de bomen en door de regen van de laatste dagen ligt dat er wel erg slecht bij.

ingrijpen is niet nodig

Maar nood tot ingrijpen is er helemaal niet bij. 
De reactie van de politie "de aanhoudende regen zorgt ervoor dat de modder stelselmatig afneemt." Verder "alle weggebruikers dienen in deze tijd van het jaar alert te zijn en voorzichtigheid aan de dag te leggen als men gebruik maakt van de weg.
Als je hier met de fiets valt, heb je gewoon geen been om op te staan en is het gewoon je "eigenste dikke" schuld. Daarmee is dus de kous af.

Op die manier willen ze dus meer fietsers op de weg krijgen?

Nee als fietser moet je niet klagen, want ze gaan de ring rond Brussel verbreden als oplossing tegen de files.
Je zou voor minder cynisch worden, toch?

woensdag 6 november 2013

Gent fietst! een visuele impressie.


Het heeft wat voeten in de aarde gehad, maar de video-opnames van de WOL-fietstocht tijdens "Gent fietst!" op zondag 22 september zijn eindelijk in een impressie gegoten. Veel kijkplezier ;-)

woensdag 30 oktober 2013

6 seconden uit een mensen leven...

Het kan soms snel gaan, heel snel zelfs.
Hieronder zie je 6 foto's, deze zijn na elkaar genomen, en die een tijdspanne van 6 seconden weer geven.
Dit is Eksaardserijweg, meer bepaald de brug over de R4 in Gent - Oostakker.
Ik kom daar elke dag als forenser. 
Over de brug is er een volle witte lijn in het midden van de weg, maar geen auto (op een uitzondering na) die zich daar aan stoort. Dat er ook helemaal geen zicht is over het tegemoet komende verkeer daar storen ze zich ook niet aan. Gelukkig is het een vrij rustige straat met weinig verkeer. Maar dan mogen ze je nog zien aankomen, dan nog maakt het soms helemaal niet uit.
Ten eerste komen 2 auto's uit de tegenover gestelde richting. Beide moeten linksaf (en dus mij kruisen). Maar op de brug, net voor ze moeten afslaan, halen ze nog snel een fietser in (dat maak ik ook zowat dagelijks mee), daarvoor zijn ze verplicht de witte middellijn te overschrijden of ze rijden de fietser omver. De eerste auto slaat af, de tweede wacht op mij. Ik lig de hele tijd naar die auto te kijken omdat ik ergens een bang vermoeden had toch nog voor mij te willen afslaan. Zo zie ik ook dat de auto nog wat meer plaats voor mij maakt en daardoor de fietser hindert die net is ingehaald.
Door naar de auto die van over de brug komt te kijken merk ik niet dat er een auto van rechts komt. Wat eigenlijk geen probleem is, die heeft geen voorrang (veel duidelijker kan het eigenlijk niet).
Maar wat gebeurt dan? Die auto die van rechts komt haast zich om toch maar voor mij de brug op te kunnen. Voor een paar seconden zouden ze iemand aanrijden.   













Nu was dit eigenlijk nog niet het ergste van de dag. Wat later wordt, waar ik veel schrik voor heb, bijna waarheid. Er zijn veel auto's die weinig rekening houden met voorrang aan rechts en nog veel minder als ze op dat moment een fietser willen inhalen. Het inhalen van een fietser krijgt prioriteit op alles.
Op het kruispunt Nijverheidskaai - Gentbruggestraat was het bijna zo ver. Komende van de Nijverheidskaai wil ik de Gentbruggestraat in (bijna thuis, joepie, maar meteen heb ik het gevaarlijkste stuk van de dag, en toch maar amper 90 m lang). Ik moet daar vertragen om in te slaan, maar sowieso ook omdat er auto's uit de Gentbruggestraat komen en voorrang hebben (voorrang aan rechts). Net op het moment dat er een auto zijn voorrang neemt (waar ik op berekend ben) begint een auto achter mij aan een inhaalbeweging. Gelukkig was de auto nog maar net aan mijn achterwiel zodat die zich snel opnieuw achter mij kon "verstoppen". Waarom die auto me nog snel wou inhalen begrijp ik ook niet, 100 meter verder is er opnieuw een kruispunt, waar voorrang verleend moet worden (haaietanden). Zoveel tijdswinst zat er nu echt niet in.

op dit moment wil een auto me inhalen

maandag 28 oktober 2013

Storm (op zee).

Er is een storm gepasseerd. Het viel hier rond Gent, althans waar ik kwam, nogal mee. Op een omgewaaid bord, een aanhangwagentje en veel bladeren op de grond heb ik niets gemerkt. Voor een keer heb ik de Grasshopper thuis gelaten en ben met de Brompton gaan werken via een kortere weg. Ik had verbazend weinig last van de wind, misschien omdat ik tussen de huizen en bomen kon doorfietsen en ik het jaagpad niet nam. Op het stuk jaagpad dat ik normaal neem lig ik nogal bloot in de wind.








 Kinderen lieten het blijkbaar niet aan hun hart komen. Wind of niet fietsen zullen ze.


 



De foto's komen de contour sportcamera, waarbij de instelling is veranderd naar contant foto's nemen. Deze blijken verbazend scherp te zijn, toch overdag. 'S nachts durven ze nogal tegen te vallen, maar wellicht heeft dat met de sluitertijd te maken. De camera maakt nu elke seconde een foto (dat kan je instellen van 1/seconde tot 1/minuut). Het verbaast me een beetje dat zo een scherpe foto's kunnen gemaakt worden terwijl je aan het fietsen bent, en nog meer dat vrij snel bewegende objecten zoals een trein (zoals hieronder) nog mooi in beeld komen.




nee deze trein stond niet stil.


vrijdag 25 oktober 2013

Licht, zo kan het dus ook.

Zichtbaar zijn bij nacht, voor sommigen gewoon een evidentie:

4 (knipper) achterlichten en reflecterende stroken,
heeft ook 3 knipperlichten vooraan


zelfde fietser als eerste foto.
kijk daar eens naast?

skeeler bij nacht, had ook een duidelijk achterlicht op.
verblinding viel erg mee.

zaterdag 19 oktober 2013

20.000 kilometer.

Ik merk nu dat ik deze week de 20.000 km met mijn ligfietsen heb gehaald.
Grasshopper fx: 11.213
Sprint 26: 7.638
Flite: 1.175
maakt samen: 20.026 km.
Dit is bij elkaar getrapt van 10 september 2011 tot gisteren 19 oktober 2013.

Daar zijn de 700 km die ik met de huurfiets heb gemaakt van half augustus 2011 tot 10 september 2011 (in afwachting van mijn eigen Grasshopper) niet inbegrepen.

Achteraf blijkt de aankoop van "een" ligfiets een zeer juiste beslissing te zijn geweest. Het werkelijke aantal kilometers is een veelvoud van wat ik in gedachten had. Als ik alle kilometers bij elkaar tel sinds ik opnieuw begon te fietsen (dus ook het bukfietsen) rond 20 augustus 2010 heb ik de 30.000 km ruim overschreden.

Blijkbaar was er deze week een kracht aan het werk die het een beetje een feestelijk karakter wou geven, vooral tijdens de ochtendrit (rond 5 uur 's morgens) naar het werk. En je kan zien dat ik op vrijdagochtend een "magische" grens overschreed:
  
eerder deze week, opwarming tot het echte feest?

eerder deze week, opwarming tot het echte feest?

vrijdagmorgen

vrijdagmorgen

vrijdagmorgen

vrijdag 18 oktober 2013

Een week als een ander.

Ergens vorig weekend werd een week voorspeld als geen ander. Bij het aanhoren wat er allemaal op mij af zou komen was ik vooraf al verdronken. Uiteindelijk hebben Frank en Sabine (voor de Nederlandse lezers: de Vlaamse weergod en -godin, voor mij dan toch) ongelijk gekregen. Maandagmiddag ben ik verzopen thuis gekomen van de ochtendploeg, verder heb ik enkel op dinsdag enkele druppels gemerkt, opnieuw bij het huiswaarts rijden. Verder heb ik helemaal geen regen over mij gekregen. Nog maar eens is bewezen dat de soep minder heet wordt gedronken dan geschonken.

In de voorspelde omstandigheden fiets ik het liefst met de trike. Maar door een niet werkende lift is de trike dus onbereikbaar (de trap is geen optie) en gelukkig was ik uit werken met de Grasshopper toen de lift stil gelegd is zodat deze toch bruikbaar bleef. Anders was ik aangewezen geweest op de Brompton, omdat het de enige fiets is die via de trap naar beneden kan. Maar de natte vettige wegen (hier en daar modder op de weg) hebben me toch geen schrik aangejaagd en ik ging er beter door dan ik had verwacht (een jaar eerder zou een ander verhaal geweest zijn). Slechts één keer in een bocht zijn beide wielen (na elkaar, niet gelijktijdig) aan het schuiven geweest, maar eer ik kon reageren vonden ze weer grip en voor ik besefte wat er gaande was, was ik al meters verder. Sinds voorbije voorjaar gaat het liggen op 2 wielen me echt goed af en ik voel me goed op een ligfiets. Ik heb er anderhalf jaar over gedaan om me er op thuis te voelen maar ik ben blij dat ik heb volgehouden.

AQUAZERO?
Verder is nog maar eens bewezen dat je met reclame praatjes alles kunt verkopen. Ik had op het net ontdekt dat Santini, een Italiaans wielerkleding merk, een wieleruitrusting heeft die je een uur lang droog zou houden in gietende regen. Dat is kleding die je als een tweede huid over je lichaam aantrekt (net als andere fietskleding) en je dus geen extra regenkleding nodig hebt. Nouja, maandagmiddag regende het behoorlijk en ik kon gelijk de broek uittesten. Ik heb het geweten. Normaal moet het water er zo afparelen. En dat deed het ook, allee, t'is te zeggen toch een beetje, maar het meerendeel voelde ik zo op mijn vel komen. Resultaat, na 35 minuten fietsen stond ik thuis... DRIJFNAT tot in mijn on***br**k. Ik moet toegeven, er erg in geloven deed ik zo al niet. Maar daar ik toch wel een extra broek kon gebruiken en de AQUAZERO van Santini is dan wel een broek met bretellen, naast de broek met zeem maken ze die ook zonder zeem en dat is wat ik (en anderen) op een ligfiets nodig heb. Verder is ze wel winddicht, zo kan ik ze in de kouder worden de ochtenden gebruiken en is ze geen weggegooid geld (de broek kostte iets van een 100 euro).

Hieronder (een sportcamera is soms echt handig) een foto van elke werkdag, tijdens de rit naar huis 's middags.

maandag

dinsdag

woensdag

donderdag, 2 uur voor vertrek goot het water.

vrijdag

zondag 13 oktober 2013

Paaltjes...

In de Achtenkouterstraat in Gent staan al enkele jaren paaltjes. Deze stonden net na een rij woningen en blokkeerden de doorgang voor auto's zodat de fietsers een veilige kortere weg hadden en de auto's maar moesten omrijden. En een obstructie voor auto's is echt nodig, als enkele dagen de paaltjes weg waren zag je al auto's deze kortere weg gebruiken. En daar het een smalle kronkelende weg is...

de oude paaltjes

Die oude paaltjes stonden in een "grindbak", het asfalt was weg met 2 putten met grind in. Wat het tussen de paaltjes rijden niet gemakkelijk maakte, ook al was de tussenafstand behoorlijk breed. Enkele weken geleden verdwenen de paaltjes en werd de weg afgesloten. De grindbakken werden uitgegraven en gevuld met asfalt.

paaltjes weg, mooi asfalt.

Het duurde wel enkele dagen maar op vrijdag 4 oktober in de voormiddag werden er nieuwe paaltjes geplaatst. Maar op het eerste oog leek de tussenopening wel heel erg smal. Bij een bewoner iets verderop vroeg ik een meter om de tussen afstand te meten. Bleek deze links 79 cm en rechte 82 cm te bedragen. Ten eerste is dit voor een gewone fietser al heel smal, maar hoe doet een bakfiets, velomobiel of mijn eigen trike dat? Niet dus, want zelfs er langsgaan in het gras is niet zo evident.

nieuwe paaltjes met smalle doorgang

Vrijdagnamiddag ging er een mail de deur uit naar Fietsbult en naar de schepen van mobiliteit van Gent. Ook werd op dinsdag 8 oktober een melding gemaakt via Meldpunt Fietspaden. Op donderdag 10 oktober passeerde ik daar rond 12u30 en de buitenste paaltjes waren verplaatst. De tussenruimte is nu links 100 cm en rechts 94 cm. 

nieuwe tussenruimte: links 100 cm, rechts 94 cm

Moeten we nu juichen? Nee, het is om te huilen. Er blijkt nog steeds geen reglementering te zijn rond paaltjes (lees= obstructies) op fietswegen, en ze worden dus naar willekeur geplaatst. Zonder oog te hebben of de betreffende wel kunnen passeren op een deftige manier (of daadwerkelijk wel kunnen passeren).
Een paar voorbeelden van "obstructies":

deze boordsteen wordt beschouwd als veiligheid verhogend.


 






Wie bedenkt nu zoiets?



olifanten sporen, ze vragen er gewoon om.

Maar het kan ook anders, in de buurt van Aalst (Hofstade - Gijzegem) slagen ze er bvb. in om een vrijliggende fietsbaan (oud treinspoor?) dezelfde rechten te geven als een andere weg. Het is daar nl. voorrang aan rechts, en paaltjes/hekken of andere obstructies zijn daar niet aanwezig.

fietsbaan in de buurt van Aalst.