dinsdag 31 juli 2012

zwart shirt!!!

Zo ziet er een mooi gewassen en nog perfect zwart shirt eruit na een tocht van > 100 km.

1776

Dat is het aantal kilometer dat ik heb gefietst in de maand Juli.
Een absoluut record dat ik niet zo vlug zal verbeteren.
Maar wat zeer leuk is, na al die kilometers voel ik me niet eens zo slecht.
Ik voel me wel moe, maar allesbehalve uitgeput.
Vandaag als "slot manifestatie" voor de maand juli de Zwalmroute (van/naar Gent inbegrepen) afgelegen. In totaal 111 km. 
De eerste 40 km moesten mijn benen een beetje "wennen", maar daarna liep het helemaal los.

Sinds 14 juli maakte ik enkel ritten van minstens 100 km. 
Na de vakantie in Limburg fietste ik om de dag. 


zondag 29 juli 2012

Is that a childseat on your recumbentbike?

Deze middag deden 3 Britten me stoppen op het jaagpad in Nevele. 
Ze vreesden de weg kwijt te zijn richting Brugge (wat niet zo bleek te zijn).
Na de zoektocht met de gps en hun kaart om hun duidelijk te tonen waar ze zich bevonden hebben we het nog ff over de ligfiets (ik was op weg met de Grasshopper).

Op het eind vraagt de ene of ik een kinderstoeltje op mijn fiets heb?
Ik kijk stom achtermij en dan ziet hij zelf dat mijn rug daarin moet.
Hij kon zich wel voor de kop slaan en we stonden daar allen te lachen.
Maar als ik later aan verkeerslichten achterop kijk dan zag ik meteen wat hij bedoelde.
Omdat de zitting een behoorlijk bolling heeft om de holte in mijn onderrug te vullen lijkt het wel een beetje of ik een zitting voor 2 personen heb, vooral als ik stilsta en rechtop zit. 

zaterdag 28 juli 2012

Omleiding


De laatste tijd vind je ze wel meer, de peilen om fietsers langs wegenwerken te leiden. Maar ze vergeten het wel eens bij zeer belangrijke werken en anderzijds plaatsen ze ze dan wel bij "nogal onbenullige zaken".





De omleiding hier gaat om een opgebroken jaagpad in Merelbeke. Waar een verbodsteken staat voor elk verkeer, geen uitzonderingen. Dus een fietser mag er (ook) niet door. Ze deden het wel (ook ik). Toen ik zag dat daar werken gestart waren (je kan die zien vanop de brug over de ringvaart) had ik spontaan een andere weg gekozen (door het verkeer) en niet gezocht naar een fietsomleiding. Het oude verbodsteken staat er nog steeds, dat zie je tussen de omleidingspijl en de afsluiting.


Tot ik gisteren plots die pijlen zag staan en ik die heb ik eens gevolgd. De omleiding is zeer kort, en loopt op een nieuw aangelegde strook asfalt. Weliswaar is die strook asfalt zeer snel of op een vrijdagavond aangelegd want vlak is anders. Maar we gaan niet zeuren, ze konden de (vroegere) overtreders aan hun lot overlaten of ons door de losse aarde laten grasduinen. En ze zijn ook niet zuinig geweest bij het plaatsen van de pijlen. Wie daar de weg kwijtraakt kan zich maar beter laten rijden.





vrijdag 27 juli 2012

Kamelenbult

Alles is al zowat uitgevonden.
Maar van veel zaken weet je het gewoon niet en is het gewoon een kwestie van het te vinden/ergens over te lezen.
Eerder deze week kwam ik via een omweg terecht op de blog van Beau Blue en las ik zijn verhaal over de Camelbak. Ik ben gelijk gaan zoeken op het net en in Gent in de ASadventure (Veldstraat) waren er te koop. Ik heb er gelijk een 3 liter zak gekocht. Daarmee heb ik gelijk meer water mee dan met de 3 bidons (2.25 l) en moet ik niet meer stoppen om die bidons te zoeken (2 hangen achter de zitting) en kan ik rustig drinken al rijdend.
De waterzak heb ik met riempjes (met snelsluitingen) op de bagagedrager van de trike bevestigd, want daarmee ga ik meestal op langere tochten. En daar ik zijtassen aan de zitting hangen heb is de bagagedrager meestal vrij. En als ik toch aan het trekken ben, kan de camelbak bovenop de tassen op de bagagedrager geplaatst worden.

Deze voormiddag heb ik een rit van 110 km afgelegd en toen ik thuis kwam bleek de zak net niet leeg te zijn. Ik drink veel frequenter dan vroeger, maar dan minder per keer, maar je weet duidelijk minder hoeveel je eigenlijk al gedronken hebt. Maar voor nog langere tochten en/of zeer warme dagen kan ik nog steeds enkele bidons meenemen.



woensdag 25 juli 2012

Na 3 dagen rust draaien we weer warm.

Na de fietsvakantie waar ik mijn grenzen verder verlegd heb dan ik ook had gedacht te kunnen, had ik 3 dagen rust ingelast. Deze morgen heb ik een rit gemaakt van 120 km. En wat reed dat lekker. De eerste 20 km was het wat warm lopen maar daarna ging het alleen maar beter en beter. Met de temperaturen van nu fiets ik enkel in de voormiddag. Om 14.00 was ik terug thuis en dat was maar net goed.

dinsdag 24 juli 2012

8 dagen 1035 km.

Op 14 juli ben ik vetrokken naar Overpelt.
Om daar een weekje te logeren in B&B Duivenhof en vandaaruit de Limburgse fietspaden te gaan "terroriseren".
De tocht erheen viel heel goed mee, wat wil je, je gaat richting oost en er staat een strakke westenwind.
Die wind had ook de nodige wolken bij en die wolken dan weer de (on)nodige regen.
Ik kon starten met lichte regen, die wel vlug over was, maar dat was een kort intermezzo naar een fikse bui die pas overging als ik stond te wachten op het veer Sint-Amands - Moerzeke. Om daarna droog verder te karren tot ergens in de buurt van Lommel waar ik een heuse regenbui over me heen kreeg tot ik op bestemming was.
Het doel van de vakantie was een tocht mee te maken met de Limburgse Liggers. Deze was gepland op zondag 15 juli in en om Alken. Die dag viel heel goed mee. Enkel tijdens de middag pauze kregen we een buitje (maar we zaten binnen). Maar na de rit was het goede humeur van de weergoden over en kon ik de terugweg van alken naar Overpelt (45 km) voor de helft in de gietende regen afleggen.
LiLi tocht - klik hier voor meer foto's
Verder heb ik 2 fiestroutes gefietst, de Neerpeltseroute en de Wezelroute. De andere dagen had ik tochten op het programma waar ik kennissen ging bezoeken. Door het weer meer dan eens een nat pak gehad, maar omdat ik het wist voor ik vertrok was ik er ook mentaal op voorbereid.

Wat me vooral is bijgebleven zijn de aparte fietsbanen. Zowel langs wegen als dwars door de bossen, en deze laatste zijn niet alleen recreatieve wegen, maar lijken ook snelwegen om je met de fiets van de ene plaats naar de andere plaats te verplaatsen. Veel vergezichten heb je niet echt, daarvoor rij je teveel tussen bossen en bomenrijen door. Maar de stilte die ik in de bossen ervaarde was ook weldadig. Door het mindere weer waren er ook minder fietsers op de paden, waardoor het veel rustiger fietsen is.

Mijn kilometerstand was bij terugkomst 1035 km. Begin dit jaar had ik me voorgenomen om eens 7 dagen lang 100km/dag te fietsen. En daar ben ik in geslaagd tijdens de vakantie. Meer zelfs, 8 dagen lang, waarvan 3 dagen over de 150 km.
Wat me sterk verwondert is dat ik geen day-off heb gehad. Na 2 dagen had ik reeds 320 km toen verwachtte ik wel een terugval in mijn kunnen, maar elke ochtend weer bleek ik heel sterk te zijn gerecupereerd en kon ik er weer tegenaan. Ook na de vakantie bleek ik na 1 dag reeds zeer sterk gerecupereerd te zijn en had ik van mijn benen geen last meer. Ik heb wel 3 dagen rust ingepland. En daarna zijn tochten gepland van 100 km, maar niet elke dag. Ik wil het ff rustiger aandoen, maar toch zo een 300 km/week halen.

Foto's van de Limburgse fietspaden en omgeving kan je hier zien.

maandag 23 juli 2012

t'is 2 dagen "mooi" weer en t'is van dattem.

Onderstaande "foto" is genomen van de website Ircell op maandag 23 juli 2012.



Vorige week was ik op vakantie in Limburg, ik heb veel regen op mijn kop gehad, maar had ook veel frissere lucht in te ademen.
Voor mij hoeft dat "mooi" weer niet zo heel erg.

zondag 22 juli 2012

Autobestuurders en paarden...

Hoe valt me steeds weer op hoe eenvoudig het is om een autobestuurder op zijn paard te krijgen.
Voorbije week weer een autobestuurder die op het fietspad parkeert, terwijl er plaats genoeg op de (lege) straat was. Terwijl ik eraan kom stapt hij uit. Ik spreek hem aan, maar die loopt me straal voorbij met een hele stoere "ik negeer hem" houding. Ik blijf praten, oa de woorden: "oei wat ben je stoer" omdat hij me negerend voorbij ging, tegen "iemand" die me al voorbij is, terwijl ik de auto met de trike via de straat passeer. Uiteindelijk blijkt hij me toch gezien en gehoord te hebben want hij roept terug dat ik tegen een ander moet gaan zagen. Gelukkig reed ik met de trike en kon ik niet omvallen, want al lachend reageerde ik met "oh sukkelaar". Deze woorden waren voor de klank die in zijn stem lag. Echt gelukkig klonk hij niet, eerder zwaar gefrustreerd. 

Ik heb zo het idee dat ze net waren vertrokken (auto, bestuurder, vrouw en kind) en dat de vrouw wat was vergeten maar dat de man het vlug mocht gaan ophalen. 

Ik blijf me erover verwonderen waarom zoveel mensen toch blijven opteren voor de auto, als je ziet en voelt hoeveel frustratie ermee gepaard gaat. Of is het echt zo dat een autobestuurder niet denkt, maar laat denken?  

 

dinsdag 10 juli 2012

kwakkelweer, t'is zo slecht nog niet.

Ik volg al bijna een jaar Ircel - Celine. De website waar je de lucht kwaliteit van België dagelijks kan volgen. En het voordeel van dit kwakkelweer is dat niemand klaagt over slechte luchtkwaliteit.

De evolutie die ik zag was dat telkens het weer mooier tot zeer mooi werd, de luchtkwaliteit de andere richting uitging. Dat is ook iets wat Frank in zijn weerpraatje snel vermeld als het een tijdje mooi weer is, dat de lucht die we inademen niet zo fris (lees: VUIL) meer is. Maar de evolutie gaat zeer snel, want de lucht wordt zeer snel minder tot slecht en in de media wordt pas laat melding gemaakt. Met snel veranderen naar slechte kwaliteit dan heb ik het over hooguit een paar dagen. En fietsers, samen met andere intensieve duursporters, zijn grootverbruikers wat zuurstof betreft en hebben veel lucht in te ademen. 
En toch, de meeste mensen komen pas buiten om te wandelen/fietsen als het mooi en warm is, en meestal dan is het niet zo gezond want de in te ademen lucht is soms abominabel.

Maar met dit weer kunnen we zonder problemen buiten gaan liggen.
Er is zelfs meer, er is veel plaats op de fiets-jaagpaden (zondagnamiddag bijzonder weinig mensen op het jaagpad langs de Schelde tussen Gent en Oudenaarde gezien), nauwelijks kans op verbranding, je kan vrijelijk ademen, kortom geen reden tot klagen. 
De kans op een nat pak moet je er voor over hebben.
Het enige dat ik nog zou wensen is dat het een paar graden warmer is, want vandaag voelt het in een mouwloos shirt soms echt wel koud aan.

zaterdag 7 juli 2012

Voorsorteren? ja, maar...

Omdat gisteravond na het werk de buien over waren en de lucht helder blauw zag besloot ik om een nachtelijk ritje te maken van 40 km. Kwestie van de geest leeg te maken na een drukke(nd warme) werkweek.

Op het kruispunt van Beerveldsebaan en Toleindestraat in Beervelde besluit ik om van het fietspad af te gaan om voor te sorteren op de weg tussen de (niet aanwezige) auto's. Blijkt dat niet altijd zo een goed idee. 
Deze die naar links willen hebben daar aparte lichten die hen voor de andere richting uit af te slaan.
Maar die lichten springen enkel op groen als er iets "gezien" wordt door de lus in de asfalt. En een fiets hoort daar duidelijk niet bij. Pas als ik 2 keer zie dat ik geen groen krijg om af te slaan denk ik aan een onderwerp daaromtrent op het forum van de Gentseliggers en ga ik dichter tegen de witte lijn gaan staan. Zodat de net aangekomen auto die (geduldig) achter mij staat ook dichter bij de lichten kan komen en zo in de, voor mij toen onduidelijke, lus kan komen te staan. En de eerste volgende keer hebben we prijs, we krijgen als eerste groen en kunnen voor het verkeer op gang mag komen afslaan.     

  Op de (streetview) foto is die lus goed te zien,
maar zo rond middernacht valt die helemaal niet op.

vrijdag 6 juli 2012

Regen of geen regen... wat maakt het uit.

Wat maakt het uit of het nu regent of niet.
Drijfnat ben ik toch. Elke dag 9 km enkel naar (of van) het werk en ik ben drijfnat.
Erger nog, in mouwlos t-shirt en korte broek spuit het zweet zo uit mijn lijf bij aankomst op het werk.
Ok, ik rij deze week wel wat sneller dan anders, ik heb een gemiddelde van 23,8km/u en een kuissnelheid rond de 27-30 km/u. En bij een zwoele omgeving zoals gistermiddag dan weet je genoeg, ik sta gewoon te druipen.

Eergisteravond regende het, ik trek mijn regenvestje aan, maar na 3 km moet het al uit, na 2 km regende het al niet meer en daarna begon ik te zweten als een otter.
Gisteravond (22.00h) regende het alweer en toen heb ik me der niets van aangetrokken, in mouwloos shirt en korte broek er gewoon door, en wat blijkt, ik kom droger thuis dan anders. Ik zag andere gisteren vertrekken met regenjas, -broek, ... ik weet zo al hoe dat gaat aanvoelen, vooral als ze zweters zijn als ik.

Nu is het iets frisser en het weer probeert het beste van de twee te maken, zowel regen als wat zon. Wat moet ik nu doen, regenjasje of niet? Nee, ik heb wel mijn windstopper mee, voor het geval het vanavond toch koud zou aanvoelen. Maar verder is het opnieuw in mouwloos shirt en korte broek. Op die manier (als het warm genoeg is) heb ik eigenlijk het minst last van de regen. Op hoop van zegen heb ik ook mijn gps mee, als het vanavond een beetje meevalt maak ik mijn normale avondritje op het eind van de week. Die ritjes zijn tussen de 30 en 65 km lang, de 30-40 km doe ik na de namiddagploeg, de 40-65 km na de voormiddagploeg. Deze doe ik enkel op de laatste werkdag van de week, anders zou het echt teveel worden (ik maak nu al tussen 200-280 km/week).

Deze week is eigenlijk ook een goede ervaring over wat er misschien over 2 weken zit aan te komen. Dan trek ik naar Limburg, om daar een weekje te gaan toeren. En nu weet ik ook direct dat ik niet direct moet panikeren als het eens zou willen regenen. De temperaturen zijn nu niet zo slecht en hoe minder kleren je aan hebt, hoe vlugger ze nadien droog zijn. Ik ben wellicht soms beter af met een fris shirt in de tas, dan met een compleet regenpak.  

zondag 1 juli 2012

Omgekeerde wereld.

Stel...
Stel dat je met een auto op een hoofdweg rijdt.
Dat kan een provinciebaan zijn, maar ook een autosnelweg.
En bij elke zijweg of oprit ga je vertragen om te kijken of er een auto aankomt en of die auto die de weg op wil, of wil oversteken je wel gezien heeft en je niet overhoop gaat rijden ipv voorrang te verlenen (het is wel duidelijk, je rijdt op een duidelijk aangegeven voorrangsweg).
Wat zou je daarvan denken? Waanzin, onnozele gedachte, idioot idee of gewoon stompzinnig en krankzinnig.
JUIST, ja natuurlijk, wie zou zoiets met een auto doen...
Hoewel... zo raar is het idee nog niet. Want moest een fietser op zijn fietspad (met duidelijk aangegeven voorrang voor de fietser) dit niet doen, dan kan je met 100% garantie garanderen dat die binnen de paar maand (en met wat "geluk" enkele weken of eerder) in de put of de pot ligt.

Gisteren rij ik nog maar eens langs de ringweg R4 (buitenring Gent) van Merelbeke naar Mariakerke. Ik rij daar steevast tegen de rijrichting in van de auto's op de ring. Zo heb ik toch steeds zicht op 1 kant van de auto's en met wat geluk zowel zicht op deze die op de ring rijden als deze die erop willen. (Aan beide zijden van de ring ligt een 2 richtingsfietspad)
Nu 2 maal aan een oprit auto's die enkel naar de auto's kijken en totaal geen rekening houden met de eventuele fietsers. De eerste keer ziet de monovolume wagen met aanhanger me als hij het fietspad voorbij is en geef ik nog een teken mee dat hij moet uitkijken. De tweede auto stopte wel om me door te laten. Maar de tweede keer een eind verder kan de eerste auto nog net voor mij langs (ook al omdat ik aan het vertragen was) zonder ook maar acht te nemen van het fietspad en de eventuele fietsers. Maar daarachter komt een bestelwagen en die kijkt ook helemaal niet naar het fietspad, enkel naar de auto's op de ringweg en rijdt zo zonder kijken het fietspad over, de duidelijk aangegeven voorrang voor fietsers negerend.
Uit ervaring weet ik dat je op die ringweg moet opletten, dus ik passeer steeds de opritten in kleine versnelling en 1 voet uitgeklikt zodat ik altijd kan stoppen. En die tweede keer was het maar best ook, want ik heb voor de bestelwagen moeten stoppen of ik zat eronder. Die heeft me uiteindelijk wel gezien. Maar toen was hij al het fietspad voorbij, stond ik stil en was mijn keel wijdopen, want ik heb zodanig geschreeuwd dat ie het niet kon negeren (en naar mij keek).
Hopelijk weet die nu dat het fietspad wel degelijk gebruikt wordt, en dat hij de volgende keer er maar beter rekening mee houdt.