zondag 29 november 2015

Roeien en mooi weer.

Er wordt weinig aandacht aan besteed, maar ik roei ook rustig verder. De laatste 2 maand iets te rustig, amper een ritje per maand van zo een 20 km. Maar het had te maken met, eerst tussenribspier blessure, daarna een nodige rustperiode en nog later iets teveel regen- en windweer. Uiteindelijk had ik de voorbije week 3 mooie dagen, maar raakte een ventiel kapot en er bleek geen (goede) reserve binnenband voorhanden.
Maar gisteren kwam alles bij elkaar, mooi weer, een goede binnenband en zelfs een nieuwe buitenband (de oude was aan vervanging toe). Alleen zaten een paar plannen in de weg. Deze laatste werden kordaat opzij geschoven en na het marktbezoek en kokeneten werd de roets uit de box gehaald voor de reguliere 20 roeikilometers.

Uiteindelijk zijn we dit jaar reeds 686 km ver geroetst.
Wat ik nu ontdek is dat ik verwonderd ben over mijn kunnen op de roets. Iets waar ik in het begin voor vreesde is helemaal niet uitgekomen. Ik ben er behoorlijk behendig mee geworden, in de omgeving waar ik er mee actief ben is er maar 1 plaats meer waar ik te voet ga. Alle andere (vooral kruispunten en hekkens) worden nu al rijdend genomen.

De saskes: ik blijf er te voet overgaan.

Een keer op een maand roeien is veel te weinig. Ik voel het aan de buikspieren de dag erop. Niet dat het nu nog pijnlijk is (zoals in het begin) maar ik voel ze wel, en ik had dat niet als ik veel frequenter roeide (tot 3 keer per week). Zorgen voor een regelmatig "roeibeleid" is nodig. Natuurlijk moet alles meezitten, het weer, de roeifiets is en blijft mijn mooiweer fiets en er moet tijd zijn (ik moet ook nog gaan werken, ...)

In het verkeer voel ik me er vrij veilig op. Niet dat ik veel in het verkeer roei, maar ik ga niet meer de rustige dagen opzoeken om te gaan roeien, wat eigenlijk alleen op het jaagpad is. Maar de aanloop ernaartoe moet tussen het verkeer en daar heb ik nu geen schrik meer van.

Rustig maar vlot laverend langs een auto het kruispunt op. 

Verder was het gisteren wel heerlijk roeien, zo lekker met zijn 2, want mijn schaduw was mee.







Veel mensen denken het zeer ver te moeten gaan zoeken, maar als je je ogen openhoud kan je zien dat er in je buurt ook wel echt mooie omgevingen zijn. Je moet alleen maar kijken (en eens uit je auto komen)


Gentbrugge voorbij de "saskes".


Jahoor, het is echt wel 28 november 2015.

Wat me wel opvalt, ook tijdens eerdere Orcaanse ritten de laatste weken, is dat er zeer weinig wielertoeristen te zien zijn, in de zomer kom je die het hele weekend door tegen, de grote groepen vooral op zondagochtend, maar de alleenrijders of per 2-3 zie je het hele weekend door en ook tijdens de week. Dit is nu amper het geval. Wel behoorlijk wat lopers, joggers en wandelaars. Maar ook gewone fietsers, gepakt-gezakt en vooral stevig gekleed hebben die blijkbaar veel minder schrik van de winter. Ook en dat valt me ook op, veel ouders met kinderen hebben geen schrik buiten te komen. Zo zag ik vorige weekend tijdens de regen wandelaars met kinderen op hun loopfiets en zelfs een koppel dat op weg was met de kinderen in het zitje op de bagagedrager en dit in de regen bij vrij lage temperaturen. Het deert hun blijkbaar allemaal niet. Ik moet toegeven dat ik me toen wel een beetje een luxebeest vond in de Orca, lekker beschermt tegen regen en kou. 




Tijdens het bijschrijven van de kilometers blijk ik gisteravond (met de Orca) in regen, wind en duisternis de 10 000 liggende kilometers voor dit jaar overschreden te hebben. Het zal maar een kleine moeite zijn om 11 000 km te halen, maar dan wel met de kilometers van de Brompton inbegrepen (die staat op een kleine 500 km).




Tot slot nog een typisch voorbeeld van het Vlaams fietsbeleid. Dit stuk fietspad werd hooguit een paar jaar terug aangelegd, dus nog vrij recent, maar toch moeten paaltjes zorgen dat er geen deftige doorgang is bij een fietsoversteekplaats.


zondag 22 november 2015

2000 Orcaanse kilometers.

Toen ik met de Orca van de LIA maidentrip thuiskwam, kwam ik net 19 km te kort om aan 2000 km te komen. Als je eerlijk, vooral tegenover jezelf, wil zijn maak je nog een ommetje vooraleer je er "wereldnieuws" van maakt. Omdat ik in winterstop ging en na de tocht (en in een periode van een maand ook ongeveer 1500 km maalde) ook wel wat vermoeidheidsverschijnselen vertoonde duurte het tot vandaag eer ik nog een ommetje met de Orca maakte. De geplande 21 km werden er ietsje meer en ik kwam uit op een totale kilometerstand van 2015 km met de Orca. De eerste kilometers zijn gereden op 6 augustus eerder dit jaar.

De Orca in winterstand, ergens aan de 2000 km grens.

Op 1000 km heb ik mijn bevindingen al eens geschreven, veel gaat daar nu niet bijkomen:
- De meest economische snelheid blijft 29-30 km/u. Dit ervoer ik ook vandaag, het plan was om onder de 27 km/u te blijven, maar dat lukt helemaal niet. Spontaan ga ik naar 29 km/u.
- Op 560 km had ik een klapband, de achterband was van de velg gelopen. Het is bij die ene keer gebleven.
- Het "bedieningspaneel" van de ondersteuning begon plots raar te doen, alsof de batterij constant leeg was, na een gesprek met Brecht werd besloten dat de batterij ter controle naar Flevobike ging. Er bleken een of enkele ernstig zieke of dode cellen aanwezig te zijn. Ik kreeg tijdelijk een vervang batterij (de LIA tocht was te heel dichtbij). Binnen de week was de batterij terug in Gent. Over de batterij en het gebruik ga ik later nog een bericht schrijven.
- De ondersteuningsgraad van de motor staat constant in stand 2. Enkel als het fel bergop gaat gaat die wel naar high of high+, maar ik zet ze nooit meer in eco stand. Veel maakt dat niet uit, de kruissnelheid ligt toch boven de ondersteuning en zo kan ik altijd lekker snel optrekken. Dit is besloten na een tip van een andere Orcaan.
- De langste dagtocht met de Orca ligt nu op 189 km. De snelste rit ligt nog steeds op 29 km/u, maar dat was maar 30 km. Veel meer zeggend is de rit naar Lier, waarbij 72 km werd afgelegd met een bewogen gemiddelde van 28 km/u, en als je de "fietssnelweg" tussen Sint-Amands en Puurs kent waarbij je niet veel meer doet dan remmen, optrekken, je tussen hekkens/paaltjes wringen en van kant van het spoor wisselen is dat een meer dan behoorlijk gemiddelde.
- Nu gaan we naar de 5000 km, en die zouden er wel sneller kunnen zijn dan gedacht. Ik had het idee om zo een 3000 km/j. met de Orca te rijden maar als je in minder dan 4 volle maanden reeds 2000 km haalt...

Tot slot een beetje een symbolische foto. Deze is genomen deze namiddag, wanneer ik bovenstaande foto maakte. Ik hoorde een trein aankomen en heb snel de sportcamera terug aangezet. Aan de ene kant de Orca (of fiets-rijwiel) voor de korte en "iets minder korte" afstanden en aan de andere kant een aanstormende trein die de brug legt over de lange afstand.


donderdag 12 november 2015

Winterstop.

We gaan het de eerst komende weken wat rustiger aan doen. De eerste anderhalve week van oktober zat ik thuis met een (tussenribspier) blessure, waardoor ik het toen echt rustig aan moest doen (door de pijn kon ik niets meer). Normaal resulteert dat in duidelijk minder kilometers voor betreffende maand. Maar niet deze keer.
Daarna ben ik er als een gek ingevlogen, met als resultaat dat ik in oktober wellicht een weekrecord haalde tijdens een werkweek. 2 Weken na het blessure leed maalde ik op 7 dagen 380 km, van die 7 dagen werkte ik er ook nog eens 5 in de fabriek (montage). Daarna werd het iets rustiger. Ik maakte geen lange ommetjes meer na het werk, maar in het weekend werd deftig door gereden. Er kwam de velomobieltocht welke ik ook nog eens hielp verkennen. Plots was er nood aan een tocht (met de Orca) van 80 km om iets (10 kg) op te halen in de Vlaamse Ardennen waarbij enkele stevige kuitenbijters me het lastig maakten (zelfs met de ondersteuning). Uiteindelijk haalde ik in oktober 990 km, opzich niet uitzonderlijk, behalve dan dat er deze keer een blessure periode inzit.

Maar op 11 november kwam de apoteose.
De officiële maidentrip van LIALIgfietsers Antwerpen. Het werd meteen mijn langste dagtocht voor dit jaar, namelijk 189 km. Ik had het eerder dit jaar rustig gehouden wat afstanden betreft. Ik splitste gemakkelijk de afstanden op met een overnachting tussen, dit vanwege de blessures van vorig jaar. Maar met de Orca waren reeds afstanden afgelegd van 140 en 150 km en dit zonder enig probleem. Daardoor werd het plan opgevat op de LIA tocht toch in 1 dag af te leggen: Gent - Lier: 70 km, de tocht van LIA: 40 km, Lier - Gent 70 km. Uiteindelijk was alles iets minder afgerond en waren bij thuiskomst 189 km bijgeschreven. En het kan ook snel gaan, voor de heenrit hadden we gerekend op een gemiddeld bewogen snelheid van 25 km/u. Bij aankomst bleek dat we een gemiddelde hadden van 28,15 km/u. Achteraf gezien niet verwonderlijk dat ik, tijdens de heenrit, wat last had van mijn benen en dat ik bij aankomst in het cafe eerst wat duizelig was en even moest bekomen.

De onderstaande foto's zijn screenshots van de video-opnames.

Het grootste gedeelte van de groep voor vertrek.

Ik rij, denk ik, bijna vooraan.

Halthouden voor een lekke band.
 
Tijd voor een groepsfoto naar het einde van de rit.

Anderen (Strada 3 was er heel snel bij) zullen wel enkele blog berichten vullen met hun relaas van de LIA-maidentrip. Tekstueel hou ik het hierbij, later komt nog een visuele impressie.

Ik had al enkele dagen geleden het besluit genomen om na de LIA-tocht eventjes in winterstop te gaan. Enkele weken geen tochten meer, niet gek meer doen. Niet zomaar, ik heb het gevoel dat mijn lichaam er om vraagt. Er gaat natuurlijk nog gefietst worden, het woon-werk blijft, zij het zonder de "zwerftochten" na het werk. Een bezoekje in de buurt of iets minder in de buurt kan wel, maar dan rustiger. Om de cijfers hoeft het ook niet meer, want ik blijk gisteren de kaap van de 10 000 fietskilometers (dus inclusief de Brompton) voor dit jaar overschreden te hebben.
Eens een dagje film kijken is nu wel "toegestaan". Verder heb ik nu ook 2 opnames te verwerken, namelijk de Velomobieltocht en de LIA-maidentrip. Kan ik daar in alle rust aan werken.

donderdag 5 november 2015

Ontbijttocht.

Het ontbijt (en de erbij horende tocht) van 24 oktober werd al beschreven door Jan
Daardoor hou ik het alweer bij een visuele impressie.