zaterdag 29 maart 2014

Bezemwagen? Nee toch niet, of toch wel?

Sinds ik de Sprint 26 heb, heb ik regelmatig het gevoel dat er een auto achter mij rijdt. Ik zit meer dan eens te zoeken waar de "bezemwagen" zich bevindt, want ik wordt nooit ingehaald en in de spiegels vind ik hem ook nooit terug. Het blijkt een zoemend geluid te zijn dat het achterwiel of band maakt dat me het gevoel geeft dat er iemand achter me aan komt. Het geluid uit zich steker naarmate de snelheid hoger wordt en vooral vanaf 30 km/u wordt het heel sterk merkbaar. Maar vanaf 25 km/u begin ik het soms al te horen.
Heeft het met de marathon plus te maken, of gewoon omdat mijn hoofd zich zeer dicht tegen het achterwiel bevindt en ik daardoor de geluiden van het achterwiel meer opvang?
Zijn er nog mensen met deze ervaring?

maandag 24 maart 2014

April: 2 jaar bloggen, Open brief: 1000 pageviews.

Gisteravond was het nog afwachten, want de teller van de pageviews van het laatste bericht (open brief) was de 985 gepasseerd. En kijk, deze morgen kreeg ik het mooie ronde getal 1000 te zien. Nu zal de heisa er rond toch een beetje voorbij zijn, een screenshot is misschien nu wel op zijn plaats.


Verder ben ik komende maand ook al 2 jaar aan het bloggen. Waarbij ik reeds 214 berichten heb geplaatst. Het een al interessanter dan het ander, sommige kregen verrassend veel bezoekers, andere verbazend weinig. Het maakt me niet zoveel uit, ik krijg veel meer bezoekers dan ik ooit had verwacht. De blog is nog steeds vooral een soort (open) dagboek waarin ik mijn ideeën opschrijf en waarin ik soms in terugkeer om het verloop van mijn gedachtengang en de ervaringen te zien.  


Het zal ook niemand verbazen dat de top 2 van verwijzingssites de blogs van Wim Schermer en Mooi geel zijn. Wim Schermer staat trouwens 3 keer in de top 10, als Belg en Duitser zal ook wel zijn door de bezoekers uit die landen. Wat mijn eigen blog in de lijst staat te doen is me een beetje een raadsel.


Verrassend is ook een beetje de landen vanwaar ik bezoekers krijg. België, Nederland en Noorwegen (Adri) begrijp ik heel goed, maar China of Rusland bvb?

Een paar verrassingen zijn geweest toen bleek dat een bericht aandacht kreeg op Ligfiets.net, of dat iets op facebook gelinkt werd. Een beetje verrassend in de top 10 van meest bezochte berichten zijn "Gedachten kronkels, deel1", "Als je lang genoeg wacht" (over vuil op de weg, waar de overheden geen vuil in zien) en "Berekenen versnellingen en verhoudingen", bij dat laatste dacht ik eigenlijk een open deur in te trappen.
Ik ben nu sinds kort ook actief op facebook, maar mijn profiel is afgeschermd en de enkele vrienden (vooral ligfietsers) die nu in mijn lijst staan zijn genoeg. Als je een te sterke drang voelt kan je me gaan opzoeken op facebook, maar of je me der een echt plezier mee doet? De "echt interessante zaken" komen toch hier terecht (ahumm).

maandag 17 maart 2014

Open brief aan de minister van mobiliteit: mevrouw Crevits.

Geachte minister van mobiliteit,
Geachte mevrouw Crevits,

Enkele weken geleden las ik het bericht dat je een kenniscentrum gaat uitbouwen, met een kostenplaatje van 450 000 euro, om te weten te komen wat het fietspad van de toekomst moet zijn. Toen ik dat bericht las viel ik zowat achterover. 450 000 euro voor kenniscentrum? Ik hoor elke dag dat het crisis is en dat we met geld omzichtig om moeten springen, zeker de overheden. Ik hoor ook regelmatig dat er geen geld is om deftige fietspaden aan te leggen, of dat er bij besparingen bij het aanleggen van een weg net in het budget voor de fietspaden gesnoeid wordt. En dan lees ik dat je 450 000 euro veil hebt om een kenniscentrum op te zetten. Dan vraag ik me af, een kenniscentrum voor wat? Juist, voor wat eigenlijk? Voor iets dat de dagelijkse fietser sowieso al weet. Heb ik het juist als ik het kenniscentrum zie als een denktank die in een kantoor op oplossingen zit te broeden om het fietspad van de toekomst vorm te geven? Mensen die in een kantoor zitten denken over iets wat de dagelijkse fietser al heel lang weet?
Als je met de fiets de weg opgaat merk je direct de tekortkomingen en de behoeftes die nodig zijn om deftig te kunnen fietsen. Daarvoor heb je echt geen duur kenniscentrum nodig, enkel een fiets.
De laatste 4 jaar heb ik zo een 35 000 km per fiets afgelegd. Gaande van het woon-werk verkeer tot lange afstanden. Met lange afstanden heb ik het niet over 30 of 50 of 80 km, maar bvb. Gent-Genk. Een afstand van 170 km, een tocht die ik in de nabije toekomst ga maken.
Toen ik onlangs aan de voorbereiding begon van de rit Gent --> Genk kwam ik tijdens een verkenningstochtje op de volgende gedachte:
Als je van de 450 000 euro een slordige 440 000 euro in de ijskast stopt, en 10 000 euro investeert in een velomobiel, bvb een E-WAW. Hang daar dan een fietskar aan en je hebt het ideale concept dat zowat alle problemen op een fietspad gaat blootleggen. Zowel de gewone fiets als een fiets-kar combinatie, de bakfiets, een tandem, de ligfiets, ... kortom waar je met een velomobiel (met kar) vlot door komt, kom je met, naar mijn bescheiden mening, alle mogelijke fietsen/rijwielen vlot door.
Als je daarmee de fietspaden in al hun hoedanigheden zou befietsen zou je direct alle tekortkomingen blootleggen om een vlot fietsverkeer te bekomen.
Met zoiets zou je al in enkele dagen tijd zowat alles kunnen ervaren wat een fietser dagelijks overkomt. En in geen tijd zou je een lijst hebben van wat kan en niet kan, wat noodzakelijk is en wat uit den boze. Met "in geen tijd" bedoel ik enkele dagen, geen weken, maanden of jaren.

Als je daarbij een cameraploeg mee zou nemen, dan zou je zelfs de tv rechten kunnen verkopen en zo zelfs met een budget van 0 euro van start gaan, of meer zelfs, misschien zelfs geld aan verdienen. Daarbij zou je bekendheid, die je nu geniet als politica, in het niets verdwijnen met de beroemdheid die je ten deel zou komen. Want zeg nu zelf, een politicus die van achter het bureau komt om de dagdagelijkse problemen zelf te ervaren, hoeveel keer hebben we dat al meegemaakt. Het zou eens iets anders zijn dan iemand die zich nog net de moeite getroost even te komen kijken, zegt dat het niet goed is, maar uiteindelijk toch "vergeet" actie te ondernemen. En tegelijkertijd zou je ervaren wat wij elke dag meemaken. Aan den lijve, niet in een kantoor, niet op papier, want daar lijkt het, echt wel, allemaal veel mooier dan in de werkelijkheid. En voor we het vergeten, zou het geen eerlijke tv kunnen opleveren?

Ik zou je zelfs willen uitdagen om de tocht Gent - Genk samen met mij te maken. Je zou versteld staan van wat je allemaal meemaakt. Ik weet zeker, je zal hulp kunnen gebruiken. En dan heb ik het niet over spierkracht om de velomobiel (met kar) vooruit te stuwen (een E-WAW is een elektrisch ondersteunde velomobiel) maar om bepaalde hindernissen te overwinnen.

En de 450 000 euro? Gebruik die toch maar voor betere fietsvoorzieningen.

p.s.: In bijlage enkele beelden van Vlaamse "fietsvoorzieningen".

Hoogachtend,
De liggende fietser.









maandag 10 maart 2014

107 km of niets.

Gisteren heb ik, in aanloop naar het ligfietstreffen in Genk, een eerste langeafstandstraining gemaakt. Tegelijkertijd was het een verkenning van de eerste 50 km van de route richting Genk. Het is een beetje tegengevallen. De snelheid had ik niet, en ik was echt blij toen ik thuis kwam. Ik moet ook toegeven, een goed gevoel had ik al niet bij de start (niet zo goed geslapen) en het is er nooit echt gekomen. De benen draaiden vierkant en pas na zo een 30 km begon het een beetje te draaien, maar na 50 km was de fut er al weer uit en toen moest ik nog terug :-(. Ik voel het nu ook aan de benen dat ze gisteren gewerkt hebben, ook al had ik maar een gemiddelde van 18,5 km/u over een afstand van 107 km.

Voorjaarse "Den Aard".

Rond Dendermonde was ook een flauwe plezante, of is het een gefrustreerde, bezig geweest met duimspijkers strooien op het jaagpad. Iedereen werd verwittigd, maar ook al zag ik geen liggen, ik heb er wel een gevonden in mijn voorband en ook al is het een marathon plus, ik reed lek. Toen ik eraan kwam, vrij vroeg in de ochtend, was al iemand bezig (mijn dank aan de wandelaar met de hond, die ik niet heb gezien) alle duimspijkers op te rapen. Maar ze allemaal zien is een hele opgave, maar de fietsers hebben geholpen, door de spijkers uit hun banden te halen.

Volgens de weerradar is het mooie weer nog actief tot na het komende weekend. En het is de bedoeling om komend weekend opnieuw een rit te maken, zelfde richting en dus verdere verkenning van de route naar Genk, maar pas te keren na 75 km ipv. na 50 km gisteren. Als alles dan wat meevalt is het de bedoeling om voor 1 mei nog een rit te maken richting Genk om pas na 100 km te keren, zodoende in het voorjaar reeds de eerste rit van 200 km te kunnen maken.
Tegelijkertijd krik ik mijn conditie weer op, deze heeft blijkbaar een ernstige knauw gekregen na het ongeval en de blessuretijd de voorbije winter. Ook al heb ik niet lang echt stil gelegen, elke week 1 tochtje maken was niet genoeg om mijn conditie op peil te houden.

De tocht gisteren is gemaakt met de Toxy, sinds eind november de eerste ligfietsrit die niet met de trike is gemaakt.


De Toxy bij opkomende zon.

zaterdag 8 maart 2014

De schildpad en de haas.

Gisteren ben ik 2 keer ingehaald door auto's. Opzich niets bijzonders, zeker niet in het eerste geval. Maar het tweede geval was bij nader inzien toch wel frapant. De fietser wordt ingehaald door een auto, daarna scheiden de wegen ff en legt de fietser een langere weg af, en toch... het kruispunt dat ze elkaar weer ontmoeten blijkt de fietser duidelijk de eerste te zijn. Dat terwijl de fietser niet bepaald aan een snelheidsrace was begonnen, de snelheid lag ergens tussen de 20 en 25 km/u en de weg van de fietser had ook nog meer kronkels dan de andere. En daarna is de auto op volgen aangewezen gebleven tot aan zijn eindbestemming. Vanaf scheiding der wegen tot aan het kruispunt had de fiets 370 m af te leggen en de auto 300 meter.

woensdag 5 maart 2014

Visuele impressies.

Dit jaar zijn reeds enkele impressies gemonteerd. Maar door bepaalde redenen nog niet bericht geweest. Geheel verborgen bleven ze niet, andere blogs en fora kregen voor een keer voorrang.

De Nocturne 2014.

Het epische verhaal van de aankomst van de Orca in Gent.

De nieuwe brug in de haven van Gent.

zaterdag 1 maart 2014

Zo breed als het lang is.

Aan Ketshage in Sint-Amandsberg (Gent) is vorig jaar een nieuw fietspad aangelegd. Mijn woon-werk traject lag daar ergens in de buurt en ik had toen nogal wat bedrijvigheid ervaren van vrachtwagens en graafmachines. In een gesprek met een buurtbewoner vernam ik dat de werken de aanleg van een fietspad betekenden. De melding kwam er nadat ze hoorden dat ik uit veiligheidsoverwegingen een behoorlijke woon-werk omweg maakte.
Een googlemaps zoektocht zorgde ervoor dat ik plots en nieuwe woon-werk route ontdekte. Een combinatie van een deel oude route met een, toen, deel huidige traject en een nieuw tussenstuk. Zo ontdekte ik ook het nieuwe fietspad. 
Nouja fietspad, een pad zou ik het niet noemen, dit om 2 redenen:
1.  Het is een korte ontsluiting die een snelle verbinding vormt tussen de wijk en de richting stad Gent. 
2.  Het heeft de allures die een fietssnelweg zou moeten hebben.

Het is "meer dan" 100 meter lang, maar wel 3 meter breed. 
En omdat er nog geen "berm"begroeiing is lijkt de weg ontzettend breed.
Spijtig genoeg staan er aan het begin en einde, de noodzakelijke, paaltjes. Ik schrijf "noodzakelijke", anders zou het snel een gevaarlijke sluiproute zijn voor de auto's en hun bestuurders.

--> Het fietspad <--


Sinds woensdag maakt het fietspad deel uit van mijn nieuwe forensroute die 3 km korter is dan de vorige.