dinsdag 28 mei 2013

Pluk de dag...

... en stop met zeuren.

Ik weet dat het niet altijd even gemakkelijk is. En ik heb ook wel eens het probleem dat het lekker mooi weer is en dat ik dan (om welke reden dan ook) binnen zit.
Maar de laatste maanden krijg ik zoveel geleuter te horen over dat slechte weer dat ik me af vraag waarom ze eigenlijk zeuren. Zeuren om het weer, of gewoon zeuren om te zeuren, alsof het een hobby is.
Als ik de mensen rondom mij zo hoor dan kan ik daar eigenlijk alleen maar uit besluiten dat het dit jaar eerst 3 maand onophoudelijk gesneeuwd en gevroren heeft en dat het sinds begin april ononderbroken koud en nat is geweest.
Gelukkig leef ik niet in een dichtgemetselde betonnen bunker afgesloten van de wereld zodat ik beter weet. Maar gisteren en vandaag betrapte ik me erop dat ik behoorlijk van leer trok toen er weer iemand begon te zeuren over dat slecht weer. 

Goh, met elke mooie dag ben ik al blij. Ik herinner me nog die paar dagen in maart toen we plots zo een 20 graden en volle zon hadden, ik weet nog dat ik toen op mijn trike lag te zonnen toen ik huiswaarts van het werk reed. Dat we een paar dagen later de rekening gepresenteerd kregen in de vorm van sneeuw en vriesdagen herinner ik me dan alweer wat minder.
Dat ik het eerste weekend van mei blij was dat ik zonnecreme meekreeg van de B&B toen ik daar overnachtte tijdens het ligfietstreffen, dat weet ik ook nog. Het zou anders niet mooi zijn geweest, zo hard brandde de zon op vrijdag, zondag en maandag (zaterdagnamiddag was het wat minder).
En 2 weekends geleden reed ik samen met Jan nog de Zwalmroute. Frank De Boosere had een druilerige dag voorspeld, gelukkig was er toch nog enige bewolking, want s'avonds bleek ik toch erger verbrand dan verwacht (gelukkig net niet erg genoeg om helemaal te vervellen). En vorig weekend... Frank voorspelde nog maar eens een natte zondag. Smorgens was het bewolkt maar in de namiddag bleek het echt wel een ZONdag te zijn. Wel spijtig dat ik met migraine in de sofa lag te liggen, maar ach, gisteren na het werk mijn ritje huiswaarts enkele kilometer langer gemaakt op het jaagpad. Vandaag al zag het er niet fraai uit, maar toch ook alweer enkele extra kilometers gemalen en net binnen voor de regen, meer moet dat niet zijn :-)


 Een tuin aanleggen in de regen? Nee da's niks.

LEKKERRRRRRRR

Zo zie je nog eens iets

Ongelukje gebeurd? Ja dus.

Lekker in de file? Nee je bent de file.

Een skeeler, die ook wedstrijden rijdt,  op training.

Vandaag was het wat minder,

maar ach na vorige week...

De boeren hebben meer reden om te zeuren over het weer.
Grasoogst in de regen? Vergeet het maar.

Die was ook weer van de partij,
hoewel 5 graden vorst schrik hem niet af.


dinsdag 21 mei 2013

De conditie zit snor.

Het is een beetje verrassend, maar na een winter van zeer veel rust en weinig fietsen ben ik zeer snel terug op een behoorlijk nivo gekomen. Meer nog, ik sta nu al verder dan waar ik vorig jaar ben geëindigd. 
Eind vorig jaar dacht ik nog dat ik zou moeten leren leven met de (toch wel behoorlijke) conditie die ik toen had. Maar er zat/zit blijkbaar nog rek op. En dat heb ik zondag gemerkt. Samen met Jan heb ik gisteren de Gentse liggers toertocht van volgende week: De Zwalmroute "testgereden". Vanuit Gent vertrekkend betekent dat al snel een tocht van 110 km. Met daar de kuitenbuiter "De Molenberg" in. De kasseien van De Molenberg hebben we wel aan ons laten passeren, maar de parallelle weg "Konkelstraat" die een betonverharding heeft is ook geen doetje. De Molenberg/Konkelstraat is de eerste echte helling in de tweede helft van de tocht, maar alles wat daarna komt voelt toch wel behoorlijk zwaar aan en hoe verder hoe trager zelfs de behoorlijk lichte hellingen werden genomen.

verzicht in Zwalm

Uiteindelijk ben ik niet uitgeput thuisgekomen en bezat ik aan het eind, enkel voor vlak terrein en niet teveel wind, nog genoeg energie om behoorlijk vooruit te komen. Ook vandaag voelt alles nog lekker aan. Nergens een probleem, de benen voelen amper een beetje stroef aan en ik voel me goed.

Vorig jaar, zeker in het voorjaar, had ik heel veel last van verzuring van de benen. Tempo rijden was zowat onmogelijk en telkens weer moest ik de trappers wat stilhouden om de verzuring tegen te gaan.
Dat is nu helemaal verleden tijd. Ik heb geen tot nauwelijks nog verzuring. Maar ik kan nu "eindelijk" ook tempo rijden. Dat wil zeggen als ik aan het trappen ben kan ik de trapfrequentie gelijk houden en loopt ze niet steevast op naar een onhoudbaar ritme. Toen begon dat steevast aan 95 rpm en liep dat op tot 120-125 rpm waar ik dan ff moest stilhouden om dan te herbeginnen. Nu draai ik steevast rond de 100-105 rpm zonder telkens weer op hol te slaan, waardoor het nog lekkerder fietst.

Jan met de velomobiel

Ook de hellingen gaan me beter af. Ik was daar vroeger verzot op, dat was ook niet moeilijk daar ik tijdens mijn jeugd aan een kruispunt woonde waarvan 3 van de 4 wegen binnen de 1000 m al bergop liepen. Zo reed ik in mijn "jonge jaren" op de citybike wel eens rondjes rond de Molenberg of Berendries. Telkens weer de helling op, om via een andere kant rustig dalend wat te rusten om daarna terug de helling te nemen, soms 3-4 keer na elkaar. En dat wil ik nu met de trike ook meer doen. Een tochtje maken met een kuitenbijter in de rit. Vorig jaar was dat onmogelijk ik reed me steevast kapot aan een helling, mede door de verzuring. Ik neem nog steeds magnesium, een mineraal dat de spieren laat ontspannen, maar dat je ook gemakkelijk kwijtraakt door zweten, en dat laatste daar ben ik wel sterk in.


dinsdag 14 mei 2013

De GPS een fantastische uitvinding...

... als het werkt natuurlijk.
Een GPS is voor iemand als ik, die het oriëntatievermogen heeft van een dode hond, een zalig ding.
Kaarten kunnen ook wel werken, maar dan moet je telkens weer zoeken waar je je bevindt...

Maar een GPS die zowat een eigen leven lijkt te leiden da's wat anders.
Nu heb ik in korte tijd 2 keer problemen gehad met de gps (Garmin Edge 800).  2 keer bleek de vooraf uitgestippelde route op het scherm weer gegeven te worden als een hoofdzakelijke rechte lijn, vogelvlucht van punt A naar punt B zeg maar. Aangezien ik geen (al dan niet wel bepaalde) energie drank drink (de geur alleen al :-( ) krijg ik dus geen vleugels en bijgevolg kan ik dus ook niet... JUIST, vliegen lukt me niet.

Een "google" tocht op het internet leverde op dat ik niet de enige was die soms op een "vogelvlucht" route werd getrakteerd. En het zalige van datzelfde net en de "google" tocht leverde ook meteen een oplossing op.

Ipv. de GPX track rechtstreeks naar de GPS te slepen (in de "newfiles" map) kan je beter een omweg maken via http://www.gpsies.com/convert.do en daar de track laten omzetten naar "garmin course crs" formaat. En dat resultaat dan naar je gps slepen (het wordt een xxx.crs file) in je "newfiles" map. Bij mij werkte het in elk geval voor de routes die verkeerd werden aangeduid. Ik had er niets aan gewijzigd, enkel de file laten omzetten in bovenstaande website en ik kreeg de route zoals het hoorde en niet meer in vogelvlucht.


zondag 12 mei 2013

Ligfietstreffen, the movies.

In een sneltempo zijn de video opnames van de tochten van het treffen van vorig weekend in 2 video's gegoten. Dat is ook niet moeilijk met een weekje verlof na het treffen.

Tijdens de 2 tochten (en ook tijdens de montage van de beelden) zijn 2 personen me opgevallen. 
Ten eerste is het Flor die met zijn jeugdige leeftijd (-14 jaar) gezwind de lange tocht (90km) van zaterdag heeft mee gelegen en direct na afloop nog zin had om met een brede glimlach te poseren voor een foto. 
Ten tweede is het Kwinten met zijn KMX die tijdens de familietocht (26 km) voorganger was en dat met een aanstekelijk enthousiasme deed.

Flor direct na de tocht van zaterdag.
Flor en Kwinten tijdens de familietocht

---> De zaterdagtocht <---
---> De zondagtocht <---

dinsdag 7 mei 2013

Ligfietstreffen 2013, de foto's.

Voor mij was het de eerste keer dat ik een treffen meemaakte. En het smaakte direct naar meer. Veel woorden ga ik er voorlopig niet aan besteden, behalve dan dat de jeugd niet compleet verloren is. De prestaties van de jongeren die aanwezig waren spreekt boekdelen en maakte op mij wel indruk.
Er zijn ook video opnames gemaakt. Deze komen na de montage online, dit neemt wel enige tijd in beslag, dus ff geduld graag.

Verder ga ik de foto's voor zich laten spreken.