dinsdag 29 mei 2012

Het gaat vooruit, het gaat verbazend goed vooruit...

Het gaat vooruit, het gaat echt vooruit, het gaat verbazend goed vooruit.
De hele winter heb ik liggen harken met de benen vooruit. Welke moeite ik ook deed het ging langzaamaan langzamer en langzamer. Ik haalde amper 18-19 km/u gemiddeld, met steeds pijnlijke benen, wat later verzuring bleek te zijn. Tot in het voorjaar ik last in mijn benen kreeg tijdens het werken.
Raar dat toen pas de knipperlichtjes aansprongen. Op dokters advies kine gekregen en rek oefeningen. Dat hielp wel iets, maar het was niet wat het moest zijn. Tot ik toch eens dacht over de raad die ik al gekregen had van andere sporters: Magnesium. Misschien zat het enkel in mijn hoofd, maar ik had het gevoel dat het na 3 dagen al beter ging. Maar nu na ongeveer 2 maand Metarelax te nemen (2 pillen elke avond) gaat het echt vooruit. Mijn benen verzuren nauwelijks nog, en dan moet ik echt te keer gaan als gek. En een korte rustperiode (al fietsend) maakt dat ik weer verder kan.
Nu kan ik ook kilometers lang liggen trappen zonder enig probleem. Alleen moet ik zien dat ik me niet forceer. Ik heb wel een heel hoge cadans (trapfrequentie), normaal 100, bij hogere snelheden 110, en onder de 95 schakel ik spontaan terug, en een sprintje trekken zonder bij te schakelen kan tot 135 rpm gaan, maar dan hooguit enkele seconden. Maar anderzijds heb ik weinig kracht. Als probeer forcing te geven en dus kracht uit te oefenen op de pedalen dan voel ik wel in mijn knieën dat ik fout bezig ben.

De laatste 5 weken heb ik in totaal 1400 km bij elkaar gelegen. En behalve dat mijn benen moe zijn, mijn knieën nadien soms wat stroef aanvoelen heb ik nergens last van. Zondag mijn dagkilometer record op 155 km geplaatst, 105km smorgens met de Sprint 26 en s'avonds nog eens 55 km met de Grasshopper. maandag wel een rustdag gehouden, maar vandaag merk ik weinig van de prestatie op zondag. De 105 km smorgens had ik met een gemiddelde van 21km/u. De kilometers van de avond zitten samen met nog andere 122 km met een gemiddelde van 21.7km/u. Voor velen is dat nog niet zoveel, maar ik ben daar heel tevreden over. Zeker omdat ik erna niet kapot gereden ben. Ik hoef geen gemiddelden van 25-30 km/u. Ik geniet van het fietsen en het gaat lekker vooruit zonder problemen, en ik kan behoorlijke afstanden aan met toch een prettig gemiddelde. Ik weet van mezelf ook dat ik geen Tom Boonen of Philippe Gilbert ben en fietsen mag geen strijd zijn, je moet ervan kunnen genieten. Ik zie genoeg wielertoeristen met, soms letterlijk, het schuim op de mond langs me scheren. Dat wil ikzelf niet.

De laatste tijd concentreer ik me ook vooral op langere afstanden, dus 100 km en meer op een dag afleggen. Naast het forenzen natuurlijk (18km/werkdag). Maar het lukt allemaal wonderwel. Toen ik in 2010 opnieuw begon te fietsen had ik nooit verwacht zo een prestaties neer te (kunnen) zetten. Maar naast de langere afstanden ben ik ook begonnen met regelmatig een rustdag in te plannen zodat alles eens kan herstellen.

4 opmerkingen:

  1. ha, wat toevallig. ik heb de laatste 10 dagen ook last van vermoeide benen. Ik bedacht me vorige week op de terugweg van mijn werk of mijn conditie nu echt aan het achteruitgaan is, terwijl ik zo goed aan het sporten ben. Maar waarschijnlijk ben ik ook gewoon door mijn voorraadje magnesium heen. ik neem ook weer tabletten sinds dit weekend. Het zit niet tussen de oren hoor, magnesium is echt heel belangrijk voor spieropbouw en - onderhoud.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Voorlopig blijf ik magnesium slikken, ook al eet ik zeer regelmatig bananen. Moesten mijn kilometers/week dalen (<150 km/week) dan zou ik denken om eens een tijdje geen magnesium te slikken, maar de laatste weken kom ik nooit onder de 200 km/week (de laatste 4 weken niet onder de 250km). Enkel deze week wil het wat rustiger houden en een rustweekend inlassen. Omdat op het 2de weekend van Juni 250-300 km gepland staan in 2 dagen.

      Verwijderen
  2. Over die hoge trapfrequentie zou ik me maar geen zorgen maken. Het is juist veel beter voor de knieën om met een hoge frequentie te fietsen. Met kracht fietsen is nooit goed. Wielrenners deden dat vroeger, maar tegenwoordig zie je ook steeds meer wielrenners met een hoge frequentie fietsen. Komt denk ik door Armstrong, die gaf het goede voorbeeld.

    Je gemiddelde snelheid lijkt mij ook prima. Ik roets meestal ook met een gemiddelde rond van 22/23 km/u. Om een gemiddelde van 25 te halen, kan ik niet meer rustig roetsen. Dan moet ik "mijn best gaan doen".

    Ik probeer vooral te genieten en natuurlijk vind ik het soms heerlijk om heel erg hard te gaan, maar meestal lukt dat gewoon niet eens en dan geniet ik toch...:)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Over mijn trapfrequentie maak ik me geen zorgen, alleen was ik enkele weken geleden toen ik een metertje plaatste stomverbaasd dat mijn cadans zo hoog lag, ik had wel wat lager verwacht. Ik heb het 2 winters geleden geleerd door achter wielertoeristen aan te gaan (in de winter rijden ze trager) en hun cadans na te doen (maar deed het toen wel op een Brompton vouwfiets, ik lag toen nog niet). Maar ik herinner me ook van vroeger (10 jaar geleden) dat ik met de citybike ook zelden op de trappers stond, maar snel veel schakelde en gewoon trappers proberen rond te krijgen zonder te "stoempen", want dat laatste heb ik nooit gekund.

      En verder.. ik probeer gewoon te genieten. Als je te snel rijd trap je op je adem en zie je niet veel meer en wat heb je er dan nog aan.....

      Verwijderen