I had a dream!

Gisteren roetste ik een tochtje van 83 km. Eerst via autoluwe wegen en dorpen naar de Dender in de buurt van Aalst. Niet zo bijzonder, maar toen ik langs de Dender kwam kon ik zo een 9 km mijn gang gaan op een jaagpad. Met daarbij de wind in de juiste hoek was het niet moeilijk om 30 km/u aan te houden: een slag of 10-15 en dan even gaan liggen en de fiets laten lopen om dan weer een slag of 10-15 te maken...

Het roetsrondje van gisteren.

Maar de momenten dat ik kon blijven liggen had ik plots een droom. Het was zalig zo liggen met de voeten vooruit en beide benen gestrekt en ik vroeg me af dat het toch geweldig zou zijn zo gewoon te kunnen blijven liggen.
Stel nu dat ik een motor in een wiel monteer bediend met een gashendel (of hoe doe je dat) waarmee je kan rijden zonder zelf te moeten trappen. Je ligt in de zitting, benen gestrekt, handen aan het stuur en het enige dat je moet doen is uitkijken. Zowel naar voor (het moet veilig blijven) maar ook rondom je heen. Het zou, voor mij, niet eens sneller moeten kunnen dan 25 km/u, het zou toch zalig zijn op een jaagpad. Je kan natuurlijk het gehele roetsmechanisme laten zitten en dat gebruiken om naar een jaagpad (of andere veilige weg) te rijden om daarna puur op elektrische energie je verder te bewegen.

Ik heb nooit met een motor gereden, maar kon me op dat moment al helemaal niet meer indenken dat de houding op een motor/brommer/scooter, ... zo heel ontspannend kan zijn.