Alweer lek en vastgevroren poort.

Woensdag had ik alweer pech. Stond een week eerder het linkervoorwiel van de trike lek toen ik naar het werk wou vertrekken, stond woensdag het rechtervoorwiel lek toen ik naar huis wou rijden. En laat het nu zo een maand of 2 geleden zijn dat ik alle fietsherstelspullen uit mijn forenstas heb gegooid wegens toch nooit nodig.
Stond ik daar in de fietsstalling van het werk. Ik kon me wel voor de kop schieten, niet eens een binnenbandje bij...
Toen ik bij de bewaking ging vragen of er (heel toevallig) een plaksetje en pomp lag, hoorde ik dat er alleen een pomp aanwezig was. Toen ik vroeg of ik die pomp eens mocht zien bleek die pomp onvindbaar te zijn. Toen kreeg ik nog te horen: "Ja hoor, aan de een of andere uitgang is er een herstelpaal voor fietsen, maar bandenplakspullen vind je daar ook niet".
Nu werd ik aangeraden naar de garage te gaan luisteren voor hulp (garage: gebouw waar de dienstwagens onderhouden worden). Toen ik daar aankwam komt net een oude bekende naar buiten gestapt. En raad eens... voor fietsen??? sorry maar dat hebben we niet, maar kom maar mee en we kijken waar we hulp kunnen krijgen.
Uiteindelijk ben ik wel geholpen, maar hoe... dat is wat anders.
Sinds die dag steken er weer binnenbandjes en een noodpomp in de tas, en je zal zien, de volgende 2 jaar heb ik die wellicht niet meer nodig. Ik denk er ook aan om nog een iets deftiger pomp te kopen en deze op het werk in mijn kastje achter te laten. Want het noodpompje dat ik nu bij heb is echt maar een noodpompje.
Wat was nu het probleem, de band is de laatste maanden en paar keer van velg gehaald wegens gebroken spaken. Wellicht is een van die keren de binnenband beschadigd geworden, er was een klein sneetje aan de kant van de velg, dat terwijl aan de velg en lint helemaal niets verkeerd was.

Woensdag na een hagelbui
met een half opgepompte band huiswaarts

Donderdag had ik in de ochtend (4u30) alweer pech, toen ging de poort niet meer open. Ik huur een garagebox met een sectionale poort en die poort bleek vastgevroren te zijn. Het slot ging nog wel los, maar de poort bewoog niet echt meer. Veel kracht zette ik er ook niet op, ik wou ze niet beschadigen en dan nog, als ik ze open (en weer dicht) krijg dan heb ik nog steeds de kans dat ik bij thuiskomst toch voor een geblokkeerde poort sta en waar plaats ik de trike dan veilig...
Geheel hulpeloos ben ik dan niet, de Brompton slaapt steeds in het appartement, dus ff terug naar huis, alles in een andere tas proppen, andere schoenen aan en we zijn opweg. De verloren tijd haal ik ruimschoots in door een kortere weg te nemen, die ook nog eens veel beter ijsvrij is gemaakt, maar waar ik wel door druk verkeer moet.

dit ziet er akelig hoog uit.

Huiswaarts met de Brompton maak ik voor de helft gebruik van de normale w-w route. Eerst een eind over de Antwerpsesteenweg om dan de normale route te volgen. Vrijdagochtend waaide het zo hard (en wind op kop) dat ik maximaal 17 km/u haalde op de Brompton, op het eind liet ik de snelheid zelfs zakken tot 13 km/u, zodat ik me niet compleet in het zweet moest malen bij een temperatuur van -3 graden.

Maar er is hoop, rond Gent zijn de winters niet zo heel hard en vanaf vandaag "wil" het alweer niet meer vriezen, dus maandag staat de Trike alweer in het gelid.