De Grasshopper stoot door.

Het zat er al een tijdje aan te komen, maar de Grasshopper heeft zondagavond de kaap van de 14 000 km overschreden. Niet zo een wonderbaarlijk gegeven, maar toch. Toen ik de Grasshopper kocht wist ik reeds dat ik meer kilometers ging draaien dan gedacht bij de aankoop van de Brompton vouwfiets. Maar dat ik zoveel ging fietsen (het aantal kilometer met de Grasshopper is maar een deel van het geheel aantal km/jaar) had ik nu ook niet verwacht.
Het is ook een vallen en opstaan geweest, de liefdesverhouding tussen mij en de Grasshopper was niet steeds zo opperbest. Ik moest niet alleen leren liggen, maar ook de fiets leren kennen (of is het toch omgekeerd). Er is zelfs ooit 2 keer aan verkopen gedacht, maar mijn eigengereide koppigheid wou van geen opgeven weten. Uiteindelijk is de Grasshopper uitgegroeid tot een zeer lekker aanvoelende fiets waar ik vooral in de winter (als het niet te gortig is) graag mee ga fietsen. Het is een tragere-rustige fiets, die voor sommigen zelfs sloom kan aanvoelen, maar die me lekker laat ontspannen op de avondlijke zen ritjes langs de Schelde. Het is zelfs zo dat ik die kortere tochtjes (tot 30 km) nu liever met de Grasshopper maak dan met de trike.