Vorige vrijdag was mijn aanwezigheid gewenst op een huwelijk in Overpelt.
Uiteindelijk vond de plechtigheid plaats in Overpelt, de receptie in Neerpelt en het feest in Mol.
Wat nogal gerij met zich meebrengt. Zelf had ik gekozen om op vrijdagmorgen te vertrekken en zaterdag voormiddag terug te keren, met de trein en de Brompton als bagage. Zo kon ik gemakkelijk bij het uitstappen in Neerpelt inchecken in de B&B (5 km), daarna naar de plaats van receptie rijden (8 km), waarna ik me daarna kon vervoegen in een auto (die zonder mij ook ging rijden). Het enige daarna was nog de Brompton naar Mol meenemen zodat ik snachts zelfstandig kon terugkeren naar Neerpelt (18 km), en de ochtend erop naar het station kon fietsen (5 km).
Nu is dat voor mij geen probleem. Ik ben wel meer gewoon, maar groot is mijn verbazing als iedereen hoort dat ik snachts van Mol naar Neerpelt ga fietsen. Als ik dan aangeef dat het maar 18 km is denkt iedereen dat het veel meer moet zijn. En als het dan toch maar 18 km is, dan is 18 km toch ook meer dan een behoorlijk eind en het leek wel alsof iedereen denkt dat je voor 18 km een hele nacht nodig hebt (met een uur had ik overschot, zelfs zonder hard te gaan). Er was niemand (behalve dan de trouwers, die me echt wel kennen) die het begreep waarom ik dat met de fiets zou doen.
Ik moet wel toegeven, ik heb net een verkoudheid gehad (die me toen in volle hevigheid aan het aanvallen was) en daardoor bleek die nachtelijke rit wel zwaarder te zijn dan ik had verwacht.
Maar wat me ook opgevallen is. De heenrit van Neerpelt naar Mol, met de auto, leek me zo eindeloos lang te duren. Ik heb het gevoel gehad (niet getimed) dat het met de auto zowat even lang duurde als met de fiets, ook al reden we soms echt wel 90 en zelfs 120 km/u (stukje autoweg), daardoor kreeg ik zelfs een beetje schrik dat ik een foutieve route had (op de gps) voor de terugweg (uiteindelijk helemaal niet).
De treinen da's weer een ander verhaal, de vertraging waar iedereen over spreekt die heb ik ook gehad. Maar toch uiteindelijk overal met maar 10 minuten vertraging aangekomen (en geen overstap gemist). Mijn ruime planning bleek echt ruim te zijn met zat tijd.
Anderzijds is weer eens bewezen dat de vrijheid van de auto toch niet zo vrij is als velen denken. Naast mij is er nog een ander koppel van Gent naar Neerpelt gereisd. Zij deden het met de auto. Daar waar ik op vrijdagmorgen ben vertrokken, zijn zij op donderdagavond vertrokken. Ik had een overnachting (B&B) van vrijdag op zaterdag, zij een overnachting (bij familie) van donderdag op vrijdag. Uiteindelijk zijn we evenlang weggeweest.
De reden dan ze op donderdagavond vertrokken was de schrik voor de vrijdagmorgen files. Wellicht beseffen ze het niet, maar daar ging dus hun zogenaamde "vrijheid".
De nachtelijke rit heeft me wel gelijk gegeven wat het veranderen van het voorlicht (van de Brompton) betreft. De 18 km bleek voor ruim 90 % uit wegen te bestaan zonder straatverlichting. Het zou leuk geweest zijn, op onbekend terrein met een kaarsje van een voorlicht. Nu kon ik rustig doorrijden zonder schrik voor onzichtbare obstakels.
