Mooie momenten niet laten lopen...

Vorige winter had ik het er al over met andere (buk)fietsers, die klaagden dat het in de winter wel lastig fietsen is. Natuurlijk moet je niet te kleinzerig zijn, maar als hobbyfietser met een beetje vrije tijd kan je je wat flexibel opstellen en de mooie momenten gewoon stelen. Natuurlijk zijn niet alle dagen even mooi en soms moet je wat geduld hebben, maar dan plots kan de zin en het weer toch samenvallen en dan kan je er vlug ff invliegen.

Zo gebeurde het gisteravond, het weer zit de hele dag al goed (al was het wel fris in de ochtend), maar plots was er s'avonds omstreeks 16u00 de zin er ook en dan heb ik maar vlug ff op de Grasshopper opgetuigd om ff 37 km langs op het jaagpad te gaan liggen. Veel is het niet, maar ff rustig ronddraaien en de spieren warm laten lopen is al veel, het houd je fit en laat je hoofd ff uitwaaien. En die douche erna... die voelt zoveel beter aan. Op die manier zag ik het ook donker worden en kon ik ruim de helft van de rit lekker in het donker rijden. Om dan nog maar eens te zien dat mijn voorlicht, de Lumotec IQ Fly rt senso plus met zijn 40 lux echt wel meer licht geeft dan ik altijd denk.

Lumotec IQ fly rt senso plus, 40 lux

Natuurlijk moet je je ook niet gaan forceren, vrijdag was bvb ook een mooie dag, maar toen voelde ik me zo slap dat ik niet eens tot bij de fietshersteller raakte voor een kleine herstelling, erg is het niet en het kan wel wat wachten. Ik heb die dag maar laten passeren voor wat het was. Maar dat voorspelde niets voor de zaterdag, waar ik dus s'avonds er maar eens ff invloog.

Wat me ook opviel is dat zeer veel mensen bij valavond en na valavond er niet op voorzien zijn om zich te laten opvallen. De meesten zijn echt wel donker gekleed en van verlichting (zowel bij fietsers en wandelaars) is niet veel te merken. Zo heb ik maar net optijd een jogger kunnen ontwijken, omdat ik na een bocht (waar enkel gras in de bermt groeit) plots zijn witte schoenen zag aankomen. De rest van zijn kleding was zo zwart mogelijk omdat hij zeker niet zou gezien worden. Anderen hadden enkel en alleen reflecterende bolletjes op hun schoenen. Die ik eerst aanzag als katten ogen, waarbij ik dus eerst dacht dat daar katten rondliepen (wat op die plaats niet zo uitzonderlijk is). 

Bij 1 wandelaar heb ik mijn duim opgestoken, dit omdat zijn hond voorzien was van zowel een wit als een rood lampje. Waardoor ik de hond perfect kon localiseren en ook de voor- en achterkant kon dedecteren.