maandag 18 juni 2012

Een ligfiets is als een hond.

Nee het is niet het feit dat een ligfiets zou bijten, weglopen, blaffen of brokjes zou nodig hebben. Maar het verhoogd het sociale kontakt, net zoals hondenliefhebbers ook gemakkelijker een praatje met elkaar maken als ze de hond uitlaten.

Vorige week moest ik een Sprint 26 kruisen en de berijder was al eerder gestopt en stond grijnzend me op te wachten om een praatje te maken. En enkele km's later reed ik kilometers samen met een bukster die wel iets meer wou weten hoe het is om te fietsen met een ligfiets. 

Gisteren was ik weer op toer (125 km) en plots zie ik een "Hase Pino" staan. Ik rijd de parking aan de Schelde dijk, Dendermonde op om te zien wie daarmee op stap is. Blijkt  het een in Antwerpen wonend koppel te zijn. Daar de man me aanspreekt in het Frans antwoord ik ongewild en spontaan in het Engels, want Frans kan ik helemaal niet :-(. Blijkt de man van Franse afkomst en de vrouw Nederlandse, die samen in Antwerpen wonen. Blijkt de man ook behoorlijk Nederlands te spreken, maar uit gewoonte is zijn eerste woord meestal "bonjour", daardoor mijn verwarring...

Na een spontane en leuke babbel blijken we dezelfde richting uit te gaan. We hebben verschillende kilometers samen gefietst met een hele leuke babbel.

Er was zelfs tijd voor een foto. Spijtig dat mijn gsm niet in goede doen was, want de foto's zijn niet zo geslaagd (mijn fototoestel was ik vergeten).


de jongen was zo lief... een foto op de trike moest kunnen

2 opmerkingen:

  1. En ik maar denken dan alle Vlamingen wel Frans kunnen maar niet willen spreken...

    Nu ja, ik kan er ook niets van, behoudens wat Franse woorden op verkeersborden en op winkelpuien.

    Ik geloof dat ligfietsen en meer specifiek open trikes socialer en benaderbaarder bevonden worden dan gesloten velomobielen. Veel tegenliggers trekken als ik ze nader in een bocht altijd een gezicht alsof er een kruisraket aankomt die het specifiek op hen gemunt heeft....om maar te zwijgen van gillende vrouwen die mijn velomobielneus die hen inhaalt voor een reusachtige versie van een vrouwengenotsmiddel houden en kennelijk bang zijn dat het ipv hen inhaalt hen tussen de benen schuift...ofzoiets.

    Ik heb nog geen gillende mannen meegemaakt.....

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Tja, ik heb geen talenknobbel, het engels heb ik vooral geleerd via muziek, tv en ook internet. Dat de films in ons taalgebied ondertiteld en niet gedubd worden geeft ons wel een voordeel. Maar dan vooral naar het Engels.

      Wat ik gisteren ook enkele keren zag is dat ik bij inhalen van een fietser (al dan niet vergezeld van een belsignaal) ze de neiging hebben om naast zich op ooghoogte te kijken wat er langskomt. Terwijl ik me op de hoogte bevind van een kind, dan zie je ze plots ,naar beneden kijken...

      Verwijderen