Voeding.

Op de blogs die ik volg vind ik zowat alles wat met fietsen te maken heeft. Alles over techniek, nieuwe ontwikkelingen, veiligheid, tochten, al dan niet in groep met begeleidende foto's en of video, kortom over zowat alles, behalve over voeding. Daar lees je bitter weinig over. De laatste keren dat ik er iets over las was bij André Donkers en Kampeerwijzer en veel was dat ook alweer niet.
Zelf heb ik ook al het een en ander ondervonden. Het idee dat je al gewone mens met een normale voeding er wel komt, ook bij behoorlijk sporten heb al laten varen. Laat ik maar stellen: moeten laten varen. Met normale (volgens mij) gezonde voeding kom ik er niet meer.
Sinds augustus 2010 ben ik opnieuw beginnen fietsen en mijn lichaam liet direct weten dat het goed was. Maar mezelf kennende lijdt ik een beetje aan overdrijvitis, ik durf wel een van het een uiterste in het andere overslaan. Bij een berekening de voorbije dagen kwam ik uit op een gemiddelde van ongeveer 180 km/week, en dit sinds begin 2011 tot nu, dit met inbegrip van weken dat er niet gefietst werd (ziekte, blessure, ...). Van dat getal schrok ik toch wel even. Ik weet dat ik zo een 10 000 km/jaar fiets en per maand kom ik geregeld aan 1000 km, maar toch, ik schrok van het gemiddelde per week.
Contacten met de huisarts, de kinesist en de apotheker leerden me het aantal kilometers dat ik fiets niet min is. Ook al zijn er (lig)fietsers die meer kilometers malen, er zijn er ook (in het algemeen) die (veel) minder bewegen. Als ik eens aan de huisarts liet verstaan dat ik 's nachts wakker wordt van de honger, keek ze daar niet eens van op. En dat gebeurt wel meer. Ik heb soms echt het gevoel dat ik niet genoeg kan eten. Dit lang weekend met een rustige dagen, met normale maaltijden met een paar bountys als extra blijft de honger soms gewoon knagen. Zelfs na een avondmaal groter dan ik vroeger gewoon was blijft dikwijls een knagend gevoel hangen. Het eten van wat chocola, zelf geroosterde cashew-, amandel- en hazelnoten kom ik er soms nog niet. En ik weet dat ik zo niet kan inslapen, dus wordt voor het gaan slapen wel eens nog een behoorlijke kom muesli met extra rozijnen en cornflakes (met melk) klaargemaakt. Om zeker te zijn dat ik de nacht door kom. Maar bij het ontwaken 's morgens kan de maag in een kramp trekken, op zo een momenten moet ik opstaan en direct eten, het wordt dan toch alleen maar erger en ik kan zelfs het gevoel hebben "flauw te vallen in bed". Een suikerval na het ontwaken ken ik al langer. Maar zo erg het de laatste tijd is kende ik vroeger toch niet, wellicht heeft het te maken met het hoge energieverbruik.
In elk geval, de griep die ik begin maart had heeft me op korte tijd (enkele dagen) 2 kg heeft doen afvallen. Na ruim 2 maand en eten zoveel ik wil blijkt er geen gram bijgekomen te zijn.

Bij de apotheker heb ik al wat bijgeleerd. Ze heeft 2 duursporters in huis waardoor ze niet alleen voedingsupplementen maar ook ervaring in huis heeft.
- Het eerste dat ik leerde was het element magnesium. Dat was de eerste keer dat ik ontdekte dat ik er niet kwam met bergen groente, brood-beleg en eiwitbronnen.
- De tweede keer was toen ik ten rade ging vanwege T-shirts die na de zoveelste tocht vol stond met witte kringen. Toen leerde ik sportdrank kennen die naast energie ook veel mineralen bevat, zodat het verlies aan zouten bij het zweten terug wordt aangevuld. Het resultaat is dat ik nu minder hoofdpijn heb.
- De derde keer kwam de voorbije winter. Ik ben wel gewoon een terugval te hebben in de winter, maar zo erg als ik het de voorbije winter had heb ik het nooit meegemaakt. Vanaf november raakte ik nooit meer op snelheid. Verschillende dagen reed ik met een snelheid van 18 km/u naar het werk en dat ging dan nog moeizaam en boven de 22km/u raakte ik niet tenzij het bergaf ging. De winderige dagen durfde het wel eens te zakken naar een schaamtelijke 14 km/u.
Toen massage niets hielp ben ik nog eens bij de apotheker ten rade geweest. Daar "kreeg" ik nog maar eens supplementen "aangeboden". (Resverasor die de bloed doorstroming bevordert en Carnitine die meer energie naar de spieren stuurt). Na een week had ik al effect, maar of het de vraag is of het enkel en alleen van de supplementen komt is een open vraag. Daar ook het voorjaar eraan kwam en de voorbije jaren in het voorjaar de snelheid en kracht opnieuw in de benen kwam. Het is wel zo, dat het nu echt beter gaat, sinds het mooie weer in mei (na het treffen) rij ik op hetzelfde niveau als vorige zomer. Maar ik zou graag de komende winter toch een kleinere dip hebben dan deze die ik nu heb meegemaakt. Ook al gaat er dan en E-Orca staan die de moeizame dagen kan helpen verlichten.

De zijn nu de supplementen waar ik me mee verder probeer te helpen:

Etixx Recovery Shake, Metarelax, Etixx Carnitine, 

Glucosamine, Resverasor, Kaaswei, Etixx isotonic.

Nu is het zo dat ik amper kan geloven dat de fietsers die evenveel of zelfs meer kilometers malen, dat enkel en alleen doen op droog brood en water (bij manier van spreken). Ik zou het dus niet erg vinden om wat reacties te krijgen over hoe een ander het aanpakt. Of zijn jullie echt allemaal supermannen/-vrouwen en ik de pineut die uit de boot is gevallen toen de "prijzen" werden uitgedeeld ;-)