Rare fiets.

Gisteren reed ik een trainingstochtje van zo een 70 km. Als voorbereiding op de Zwalmroute die we morgen met WOL (West en Oost-Vlaamse Liggers) fietsen. Tegelijk was het ook de verkenning van de heen- en terugrit Gent-Zwalm en Zwalm-Gent (heen en terug zijn verschillend) en een bezoek aan mijn ouders. Ik rij zowat altijd met de camera op de helm, je weet nooit wat me overkomt, maar daardoor kan je soms mooie zaken filmen. Zoals de fiets op de foto, die ik nadien nog eens wou bekijken op de opnames, want ik had nog nooit een handbike op 2 wielen gezien. Nu blijkt dat ik bij het passeren (ik ging vrij snel bergaf en die persoon is aan een behoorlijke klim bezig) niet heel goed gekeken heb, want ik heb niet gezien dat er ook pedalen zijn die gebruikt worden. Dit is nu voor mij een rare fiets.

meer info over deze fiets mag gerust gepost worden.

Ligfiets treffen een visuele impressie.

Beelden zeggen soms meer dan woorden.

Daarom ga ik het ook kort houden. 

Veel plezier met de impressies van de bonte verzameling ligfietsers 

die het eerste weekend van mei in Genk en omstreken waren neergestreken.

De zaterdagtocht

De zondagtocht

Ligfiets treffen 2014.

Ja, het ook al weer voorbij. Het jaarlijkse ligfiets treffen, dat dit jaar in Genk plaats vond, voor mij zo een "slordige" 170 km ver. Voor mij was het de tweede keer, de verrassing is er dus al af, maar daardoor was het op zich nog leuker dan de eerste keer. De hele handel heb ik eigenhandig afgefietst waardoor ik bij thuiskomst net de kaap van de 500 km haalde. Even later merkte ik dat de trike op dat zelfde moment de kaap van de 10 000 km haalde, het laatste in iets minder dan 2,5 jaar. Net zoals vorig jaar heb ik mijn intrek genomen in een B&B, dit om 2 redenen, de eerste is lichamelijk, de tweede is dat ik daardoor vroeger kan vertrekken en later terugkeren. Daardoor is het voor mij ook veel rustiger, het leven is al jachtig genoeg.

Het spreekwoord zegt dat de laatste loodjes het zwaarst wegen, maar nu waren de laatste loodjes de mooiste en leukste, de terugrit werd een zonnige en (eindelijk) warme dag waardoor ook de zonnecreme niet onnodig meegenomen was.

Opnieuw treft me het gegeven dat eigenlijk niets pijn doet na zo een marathon (behalve een lichte trekking aan de buitenkant boven de rechter enkel). Daarbij waren de eerste (donderdag) en de laatste (maandag) dagtochten van respectievelijk 170 en 189 km de zwaarste. Enkel de benen en knieën laten zich voelen, wat niet zo onlogisch is na zo een afstanden. Het enige wat ze vragen is om ff rust te nemen.

Ook deze keer had ik de sportcamera's bij en die hebben (toch grote delen) van de groepstochten gefilmd. Dit wordt (hopelijk) deze week nog gemonteerd. Door het vervangen van de sportcamera's door nieuwe exemplaren, heb ik een oude nu gebruikt om foto's mee te nemen. Daar is reeds een selectie van gemaakt en online geplaatst.

Nogmaals heb ik gemerkt dat ligfietsers geen grenzen kennen. Er zijn ook liggers uit Duitsland en Nederland komen opdagen.

--> klik hier voor de foto's <--

De ervaring van het treffen zelf zal wel door anderen op het internet ingevuld worden.

Lost on the highway! deel 2.

Na het vorige bericht over de heuse "fietssnelweg" (die er geen is) en waarbij ik dacht verdwaald te zijn kreeg ik hulp aangeboden van Esther Jouquet, die de weg wel kent. Daarbij werd afgesproken de rit eens samen te maken. Er werd beslist dat ik zou volgen en een sportcamera werd, naar achter gericht, op haar helm geplaatst. Door de rit nog eens te maken, samen met de uitleg van Esther, zijn me nog wat zaken duidelijk geworden. Maar toch blijf ik met een onbestemd gevoel achter. Gent, die zichzelf als Fietstad! propageert, degenereert hier schaamteloos het woord "fietssnelweg". Als men zou spreken van een fietsverbinding tussen Gent en Drongen zou ik er mee kunnen leven. Want dat is het ook, maar meer dan dat echt niet. Een fietssnelweg is voor mij een weg waar je vlot met de fiets een langere afstand kan afleggen. Het is ook maar een korte weg (amper enkele km) en zelfs op die korte afstand zijn er veel paaltjes, behoorlijk korte bochten, kunnen er auto's langskomen, rijden we plots door een autoparking en... op grondgebied Gent zijn ze erin geslaagd 2 U-bochten direct na elkaar te plaatsen.

Maar het begint dus aan het station Gent Sint-Pieters, waar je een fraai 2 richtingsfietspad hebt. Maar dat gaat al snel over naar 2 moordstrookjes, betonstrookjes die versleten zijn en waar zo dicht tegen geparkeerd wordt dat je toch maar beter op de weg blijft.

Onderdeel van de fietssnelweg.

Wat verder heb je dan de muur waar ik de eerste keer op strandde. 2 U-bochten waarvan 1 niet te nemen is met alles wat enigszins afwijkt van de "klassieke" fiets.

Niet te nemen U-bocht.

Verder zou ik denken dat je op een snelweg vlot (toch voor geoefende fietsers) een constante van 25 km/u moet kunnen aanhouden. Ik zou het hier niet proberen, want het gaat geheid verkeerd aflopen. Wat denk je van onderstaand paaltje dat neer ligt, maar niet verzonken, als je daar tegen aan rijdt...

Als dit niet gevaarlijk is?

Op enkele plaatsen is het te smal om als 2 richtingsfietspad te dienen, 2 "klassieke" fietsen kunnen elkaar maar amper kruisen.

Kan het nog smaller?

Ook zijn er meer dan een paar oneffenheden op de weg. De overgangen tussen de brug over de ringweg R-4 en de weg (aan beide zijden van de brug) en ook in Drongen zelf zijn naadloze overgangen onbekend. 

Naadloze overgangen?

Met een koersfiets, misschien niet de meest comfortabele fiets om te forensen, maar toch een fiets om langere afstanden en hogere snelheden aan te kunnen zal je maar best regelmatig eens uit het zadel komen om de schokken van de overgangen te op te vangen. 

Naadloze overgangen?

Ik heb zelf de --> route uitgetekend <-- en openbaar gemaakt. Het lijkt misschien onnozel, dat zou het toch moeten zijn, maar toen ik eerst deze route wou fietsen heb ik nog gezocht naar een mapje op het net om te zien waar ze effectief ligt, maar dat heb ik niet gevonden. En aan beide stations staat ook nergens een bord of wegwijzer. Iets wat me tijdens de montage van de opnames ook opviel, we zijn het station van Drongen gepasseerd zonder dat ik het heb opgemerkt.

De kaart.

Ik heb van de opnames van de tweede rit ook een (kortere) montage gemaakt. Toen ik nadien het resultaat bekeek kreeg ik een onbestemd gevoel dat er aan de video iets schort. De montage lijkt niet helemaal te kloppen. Maar laat dat nu net het gevoel zijn dat ik ook heb met deze fietsverbinding. Zo wil ik deze weg eigenlijk omschrijven: een fietsverbinding. Maar een verbinding waar naar mijn gevoel toch wel wat aan schort.

WOL doortrapperstocht Tielt, een visuele impressie.

Op zondag 13 april werd een WOL doortrapperstocht gereden in Tielt. 

En tocht van om en bij de 40 km, en met daarbij de heen en terugrit van en naar Gent had ik meteen een leuke training van 122 km in de benen. Het was direct ook een goede voorbereiding voor het treffen in Genk het eerste weekend van mei. De rest laat ik over aan de visuele impressie.

   

Lost on the highway!

Zondagmiddag heb ik de fiets-snelweg Gent-Drongen uitgetest. Het is een snelle-weg van 2,5 km. De test is zo een beetje uitgedraaid op een kleine ramp. Ik ben vertrokken zonder gps, wat normaal geen probleem mag zijn gezien het dichtbij aspect van het gegeven. Maar ergens had ik halverwege wel al spijt. Je kan verder lezen waarom.
Het is aangekondigd als een snelle fiets verbinding langs de spoorweg tussen Gent en Drongen. Dus was mijn idee, ik rij naar station Gent Sint-Pieters en neem daar de snelweg en "knal" gewoon naar Drongen. Dat leek me niet echt een dwaas idee, maar het was het wel. Want waar begint nu die snelle verbinding? Ja hoor, het is echt een vraag, want ik weet het niet, nog steeds niet. Uit pure noodzaak ben ik naar Drongen gereden via de "normale" weg, dat wil zeggen, via de ringweg R4 en daarna de Drongensesteenweg, zo het dorp in en dan het station zoeken. Aan het station heb ik zowat alle fietspaden en spoorrichtingen geprobeerd om het uiteindelijk aan een wandelaar te vragen waar die fiets-snelweg nu is. Bleek ik net de goede richting uit te gaan. Daarna kon het knallen beginnen. Nouja knallen, het is helemaal geen autosnelweg. Op een autosnelweg kom je geen fietsers tegen, op de fiets-snelweg ben ik wel auto's tegen gekomen, en onnoemlijk veel paaltjes en enkele toch wel korte bochten. Deze laatste 2 zie je ook niet op een autosnelweg. Maar dan komt het... ik was plots de weg kwijt, althans zo denk ik erover, want de weg eindigde aan een muur met een niet te nemen bocht van 180 graden en toen wist ik helemaal niet meer waar naartoe. Achteraf gezien bleek ik wel bijna in Gent te zijn, zelfs dichtbij het station. Maar met mijn bar slecht oriëntatievermogen wist ik dat niet. Daarna maar in het wilde weg gaan fietsen in de hoop dat ik de goede kant uitging. Ik ben wel aan het Sint-Pieters station aangekomen, maar niet op de manier dat ik dacht daar aan te komen, "via een grote fietspoort". Nu weet ik nog steeds niet waar de fiets-snelweg in Gent start/eindigt. KAN IEMAND ME DE WEG WIJZEN.

Ook de sportcamera was mee en het hele eind, van de inloop naar de "snelweg" tot aan de "muur" is gefilmd. Vanuit Drongen richting Gent.

Het begint wel lekker.

Dit gaat net goed met de trike.

Geparkeerde auto's op een fiets-snelweg?

beetje smal voor 2 richtingen?

Wat krijgen we nu?

Earth hour tocht, een visuele impressie.

Op zaterdag 29 maart werd de laatste avondtocht van de winter gefietst. Omdat het die avond ook Earth hour was is de tocht uiteindelijk naar "Earth hour tocht" omgedoopt. Het was een zeer donkere tocht, de maan was nergens te bespeuren en op veel plaatsen was een uur lang ook de straat verlichting uitgezet. Daardoor hadden we veel meer duistere kilometers onder de wielen dan eerst gedacht. Bij het uitstippelen van de tocht was al uitgekeken naar onverlichte wegen.
Het was ook zeer rustige avond, het viel me op dat er zeer weinig ander "volk" op de weg was. Het weer hadden we ook al helemaal mee, na een zeer warme dag bleef de warmte nog uren hangen, wat zeer uitzonderlijk is eind maart.
Uiteindelijk waren we met 3 ligfietsers, dat is niet zo veel, maar aangezien dat het er eerder uitzag dat ik alleen ging zijn...