vrijdag 25 september 2020

Wat je zelf doet is soms nog niet zo slecht.

Het is hier vrij rustig, toch op de blog. Niet dat er niets gebeurd, maar als het hoofd niet wil dan komen er geen berichten. En in mijn hoofd woedt er nog steeds een oorlog. De depressie woedt in volle kracht en houdt me meer dan eens tegen iets anders te kunnen doen dan me aan alles en iedereen ergeren en dan nog vooral aan mezelf.

Een van de bezigheden die me een beetje rust geven is naaien. Er zijn al eerder voorbeelden geplaatst. Maar de laatste weken ging ik een niveau hoger. Eindelijk begon ik aan het maken van tassen die wat meer inhouden dan een draag- of schoudertasje. Deze zijn zeer eenvoudig en heel handig in gebruik maar ook een goed leermateriaal.

Maar ik schakelde onlangs naar een hogere moeilijkheidsgraad. Ik voelde gewoon dat ik er klaar voor was. Ik wou eindelijk eens beginnen aan de tassen die ik wou maken voor de ligfietsen. Ten eerste maakte ik als proef een tas voor de Orca. Naast het zitje is er wat plaats maar het is niet altijd zo handig om dingen daar op te bergen. In elk geval wil het hier wel eens dooreen rammelen. Ik had al eerder een oude jeansbroek open gedaan en vond de stof goed om een testtas te maken. De ruimte naast de zitting werd opgemeten en daarmee ging ik aan de slag. Het resultaat werd een tas in buis vorm die nog bleek perfect te passen ook. Enkel de draagriemen vallen wat groot uit. Na enkele dagen mocht ze mee als test, ik mocht ergens stof gaan ophalen. Ik heb geen foto's van wanneer ze in de Orca ligt, maar als ik zeg dat ze goed zit dan mag je aannemen dat het ook zo is. 

De tas is gemaakt om rechts van de zitting geplaatst te worden. De linkerkant is korter en daar moet dus een kortere tas voor gemaakt worden. Deze zal ook anders zijn omdat ik daar dan de drinkbussen in wil hebben en deze moeten bereikbaar zijn tijdens de rit.

De tas is vrij eenvoudig gemaakt. Er zit dus geen voering in maar de manier dat de riemen eraan zijn gezet heeft de tas veel meer versteviging dan verwacht. De echte tas die ik wil maken zal een voering hebben en ook een versteviging zodat ze veel beter haar vorm houdt.

  

Voorbije week begon ik aan een nieuwe tas voor de Crystalyte batterij. Dat is een ander paar mouwen. Deze is veel ingewikkelder en moest in een keer goed zijn. Zowel de afmetingen, versteviging en bescherming van het accu-pak. Maar in 2 dagen, rustig bezig zijn, slaagde ik erin een tas te maken die nog beter is dan eerst in gedachten. Enkele aanpassingen werden bedacht terwijl ik bezig was: zoals bvb hoe ga ik de versteviging (stukjes yogamat) op hun plaats houden. Als basis werd de kapotte tas gebruikt zodat ik de afmetingen kon overnemen en ook zien hoe bepaalde zaken werden gedaan.


De buitenkant en de binnenkant werden bekeken, uitgemeten en gemaakt. Ook de versteviging werd op maat gesneden.


De voering bevat aan beide zijden van de stof vakken waar de bescherming ingeschoven wordt. Er is dus 2 lagen van bescherming. De brede matjes tegen het accu-pak werden in het midden uitgesneden zodat er mogelijk is tot wat koeling. 


Ik had eerder ook nog gedacht aan een klein tasje nauw sluitend voor het accupak zelf. Maar daar zie ik nu vanaf. Het zou gewoon overkill zijn. De bescherming van een dubbele laag matjes is meer dan ik verwacht had. 

1 opmerking:

  1. Knap gedaan!
    (Ik schaam me intussen dat ik zonet een kussenhoes naar de naaister gedaan heb om te verkleinen - simpeler kan het niet - terwijl we een naaimachine in huis hebben die we nog steeds niet in gebruik hebben genomen - shame on me)

    BeantwoordenVerwijderen