Dit is een vervolg op "aanrijding in Moscou". Maar dan in positieve zin.
Ik kom gisteren opnieuw aan het rondpunt aan het werk en er is een sliert aan auto's rustig maar aangesloten het rondpunt aan het oprijden komende van de Antwerpsesteenweg. Omdat ik nog ietsje langer wil leven stop ik en maak me klaar om een minuutje te wachten, dus zit ik met beide voeten uitgeklikt te wachten. Blijkt na 3 auto's een auto te vertragen/stoppen en met zijn lichten te knipperen, dat midden op het rondpunt. Zelfs de seconde die ik nodig heb om te vertrekken neemt die er rustig bij en daardoor ontstaat er een klein gat waardoor een auto van de straat die ik moet passeren ook (veilig) kan invoegen, de volgende wachtende in die straat komt rustig naar het rondpunt om zijn beurt af te wachten. Het was een heel aangenaam gevoel om niet door iedereen als loslopend wild aanzien te worden. Want zo komt het anders wel eens over.
Iets anders dat ik eind vorige week meemaakte was dat een vrachtwagen achter mij wachtte om me te laten invoegen op de weg op de plaats waar het fietspad bruusk ophield. Of een bestelwagen die me de kans gaf om op het eind van een 2 richtingsfietspad (waar ik links reed) de straat te laten oversteken om dan voor hem te gaan rijden (want daar was geen fietspad meer). Bij beide heb ik gepast, dit omdat ik te laat doorhad dat ze me voorrang gaven.
Ook heb ik ze liever voor te laten gaan. Dit omdat ze me anders nog eens moeten inhalen en je weet nooit wat er dan fout kan gaan, zoals iets te dicht tegen mij blijven, te traag inhalen waardoor ze te lang naast mij blijven (zeker als ze dicht tegen me passeren).
Het kan dus blijkbaar ook anders.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten