Gele badmuts.

Sinds het begin van deze winter draag ik steevast een buff op mijn hoofd en rond mijn nek. Niet zomaar een buff, maar een ontwerp van ligfietsers.be. Deze is geel met zwarte opdruk en valt daardoor behoorlijk op. Eerst had ik het gevoel er als een alien mee rond te lopen, maar na de gedachte hoe ik zou reageren als iemand dat zou dragen draaide ik snel bij. Ik zou daar helemaal niet op reageren. Ik vind het best ok als iemand zijn eigen ding doet of iets opvallend draagt.
Maar blijkbaar valt het anderen wel op. Als ik op het werk aankom zet ik mijn helm af maar hou ik wel de buff op mijn hoofd tot in de kleedruimte en dat wordt blijkbaar heel goed gezien. Een week geleden kreeg ik de vraag van iemand van de andere ploeg waarom ik 15 minuten wacht voor ik naar huis vertrek (de reden is dat ik de haastige autobestuurders eerst van de parking laat rijden): "ja gij loopt altijd met die gele badmuts op bij het verlaten van de fabriek".
Voorbije woensdag had ik op het werk het onaangenaam bezoek van migraine. Het werd zo erg dat ik in de ziekenboeg op een bed belande. Maar daarnaast had de teamleider melding gemaakt van mijn mogelijke afwezigheid op donderdag. Op donderdag ben ik helemaal opgeknapt (vind ik niet erg). Krijg dan het verhaal dat de werkleider op de uitkijk had gestaan of mijn aanwezigheid werd geregistreerd of niet. En toen kwam weer het verhaal van dat geel ding op mijn hoofd. Toen verklaarde de teamleider: "Met dat geel ding op je hoofd zag ik je van ver komen".

buff van de ligfietsers

Ik ken zowat niemand op de fabriek (er werken daar ook een behoorlijk aantal mensen en ik hou me wat afzijdig) maar om de een of andere reden slaag ik er steeds weer in dat heel veel mensen mij dan weer wel kennen (en geroddeld). Eerst was ik deze met dat lang haar en baard (had toen ondermeer de bijnamen Damiën en Diabolo). Daarna werd ik de Robocop omdat ik met de robot (enige in de fabriek) werkte. Toen deze met de ligfiets. Nu ben ik degene met dat geel ding op zijn hoofd. Ben ik dan binnenkort degene die met dat raar ding komt werken (de Orca)?

Marathon plus kan ook lek.

Met Marathon plus banden kan je blijkbaar ook lek rijden. Niet zo snel als bvb met marathon racer, maar toch, het kan. Vorig jaar reed ik een keer lek, de voorband van de Toxy Flite pikte een (nieuwe) duimspijker op en de marathon plus was daar ook niet tegen bestand. Toen ik gisteren met de Sprint 26 naar het werk wou rijden bleek de linkerband lek te staan. Dit is de eerste keer in de ruim 13 000 km dat de trike onder zich zag passeren. Voor ik de Grasshopper nam bekeek ik nog even het loopvlak van de lekke band en wat haalde ik eruit? Ik rij al enkele weken rij ik rond met een gebroken spaak en wat ik in het loopvlak vond was het haakje van de spaak dat aan de kant van de as van het wiel zit.
Een ding heb ik nu wel geleerd, de volgende keer haal ik dat haakje wel uit het wiel, veel beter dan dat ik het uit de band moet halen.

Ik weet ook wel dat een gebroken spaak vervangen moet worden, maar door omstandigheden was dit nog niet gelukt en het bracht me nu een lekke band op.

Op z'n zomers.

"Je bent op je zomers gekleed, nu ga je toch niet zeggen dat je zweet?"
Bovenstaande is wat ik deze middag rond 15 uur te horen kreeg na 10 km fietsen met een temperatuur ergens tussen de 3 en 4 graden.
Ik moet toegeven, het lijkt me een beetje een koukleum. Het is telkens wel iets, ik denk dat het zowat rond de 25 graden moet zijn wil het warm genoeg zijn. In elk geval toen ik mijn jasje uitdeed waren wel natte zweetplekken te zien, wat echt niet begrepen werd.
Hoe was ik nou gekleed: van onder naar boven: een paar zomer spd schoenen met daarin gewone (zomer) kousen. Daarboven een Santini aquazero colant. Dan een "thermo" shirt (uit Zeeman) met lange mouwen met een winddicht jasje erover. Een (ligfietsers) buff rond de nek en een dubbel gevouwen op het hoofd onder de helm. En de handen werden "warm gehouden" door zomer fietshandschoentjes. In de vroege ochtend (zo rond 5 uur) had ik ook nog een regenjasje aan omdat er natte sneeuw viel, toen vroor het lichtjes en kwam ik zwetend op het werk aan, enkel de eerste kilometers hadden de vingers het koud.
Zowel in de vroege ochtend als deze middag voelde het "akelig gezellig" onder de streamer. Normaal heb ik bij deze temperaturen een windstopper overtrekbroek aan om de kou uit mijn benen te houden. Het lijkt nu veel minder nodig te zijn, ook mijn voeten hadden minder te lijden (lees geen last) van de kou. Of dat ook zo zou zijn bij ritjes van zo een 40 km is een open vraag.
In elk geval ik had geen last van de kou, terwijl anderen (met stoelverwarming in de auto) uit hun kleren stonden te bibberen.

De zon kwam zelfs even kijken.

De Achtenkouterstraat is deze winter reeds 2 keer schoon geschraapt. Vorige winter had ik mijn beklag gedaan via meldpuntfietspaden, maar kreeg ik na weken wachten een bericht van de politie dat de wijkagent ter plaatse was geweest en gezien had dat de modder reeds weg aan het spoelen was (door de regen) en dat de fietsers maar de nodige voorzichtigheid in acht moesten nemen. Maar eind december zag ik een bulldozer achter mij de straat oprijden en nadien bleek de straat proper geschraapt te zijn (gewoon met de bak over het asfalt schrapen), maar het moet onlangs nog eens gebeurd zijn.

Achtenkouterstraat: ziet er toch al beter uit dan vorige winter.

Najaar 2013 lag daar 2-3 cm blubber.

Echt wel, zeker weten, echt wel.

Na 2 weken door weer en wind naar het werk ploeteren was het vrijdag genieten. Niet dat mijn benen het helemaal doen, maar de wind was weg, de zon terug en daarbij fietste het plots veel lekkerder. In de winter kan de zon echt wel meer vrolijk schijnen, maar dan is het meestal wel ietsje pietsje kouder dan het nu was, namelijk 8 graden rond 13 uur. Ik vroeg me plots ook af waarom ik die streamer op de trike had gezet. 

Ik weet natuurlijk wel beter, sinds die erop staat (sinds de eerste werkdag van dit jaar, met wat voorbereidende hulp van met de fiets onderweg) heb ik al wat water te verwerken gekregen, zelfs een paar hoosbuien met de windkracht op storm... vond het wel leuk dat toen mijn voeten droog bleven.

Toen ik eind vorig jaar melding maakte dat ik op de valreep toch nog een fiets had gekocht had ik de waarheid een klein beetje geweld aangedaan. Ik had niet direct een fiets gekocht, maar een streamer en daar ging nog een fiets aan. De fiets stond al een tijdje te koop, maar de streamer werd niet apart verkocht, tenzij de fiets eerst alleen de deur uitging. Na een paar maand bleek de fiets nog steeds te koop te staan en contacteerde ik de verkoper opnieuw maar nu met de vraag hoeveel hij verlangde van het geheel. Wat daarna gebeurde weten jullie al.

Veel heb je soms niet nodig, gewoon een beetje zon.

De streamer staat er al op, maar de koplamp is nog niet verplaatst, deze staat dus nog onder de streamer waardoor ik weinig zicht heb op onverlichte wegen. Maar daar komt binnenkort verandering in. Er gaat een steuntje op de voorste steun van de streamer komen en daar komt dan de koplamp op. 

Rij ik vrij en blij, staan zij stil in de rij...

Er zijn niet zoveel dagen dat het gebeurt maar blijkt dat (alweer) op zo een mooie dag de vrachtwagens stilstaan in een rij op de R4 rond Gent. Is dat dan balen of toch een beetje genieten van de winterzon.

Nu is het zo dat ik 's avonds na het werk wel eens een extra rondje maak op het jaagpad net zo lekker in het donker liggen. Maar dat lukte nu niet, ik zie echt de weinig om het veilig te houden. Dan viel het me plots op hoe snel je/ik in hokjes denkt, of hoe snel je in een vast stramien klem komt te zitten. Plots bedacht ik dat dit geen probleem kon zijn. Als ik rechtstreeks naar huis rij, maar na het stallen van de trike de Grasshopper neem op ff op het jaagpad te gaan liggen... En het viel me weer eens op hoe lekker en graag ik met de Grasshopper rij. 

Nu kan je je afvragen waarom koop je nu nog een streamer als de E-Orca eraan zit te komen (gepland half maart). Een betere streamer dan een velomobiel kan je je niet indenken toch? Nouja, een mens doet al eens wat. Soms niet echt helemaal doordacht. Het idee van een streamer zit al langer in mijn hoofd dan een velomobiel en plots kon ik niet meer aan het idee weerstaan. En er zijn ergere dingen waar ik mijn geld aan kan verliezen.

Doorligwonden.

Van het begin af aan toen ik begon te ligfietsen had ik, vooral bij langere tochten, problemen met de rug. Er was een plaats aan de linkerkant van de wervelzuil zowat halverwege onderaan de rug een pijnlijke plek. Na een tijd wist ik het, toch gedeeltelijk, weg te werken door in de spanzitting van de Sprint 26 een stuk slaapmatje te leggen (weg zweetafvoer, maar je kan niet alles hebben). Maar toch bleef het probleem zich voordoen als ik langere tochten met de Grasshopper maakte. De voorbije zomer had ik al nieuwe (de zachtere) kussens besteld bij HV Velotechnik en daarmee kon ik meteen zonder problemen 80-120 km fietsen.

Nu vandaag moest ik nog eens naar de dokter en eindelijk vraag ik ook eens om naar die plek op de rug te kijken, want niet alleen tijdens het fietsen voel ik die plek wel eens, al wordt het duidelijk minder en minder. Maar nog voor ik ze kon aanduiden had de dokter de plek al omcirkeld. Krijg ik als antwoord: dat is het begin van doorlig wonden. 

Ik had zelf al een tijd door dat het niets met de wervelkolom te maken had. Maar dat het het begin van doorlig wonden zou zijn...

Ander nieuws is dat mijn benen niet echt meer mee willen. Mijn bovenbenen (vooral links) doen pijn bij het continu kracht geven en rechts heb ik onderaan de kuit irritatie van de achillespees. Ik mag nu naar de massagetafel maar daarnaast kreeg ik ook te horen dat ik sport als een semiprof maar mijn lichaam niet de behandeling krijgt van een semiprof.

Het is ook nooit goed, of lijd ik daadwerkelijk aan overdrijfitis. 

De kop is eraf.

Viel voor sommigen de oliebollen tocht in duigen door sneeuw en ijs, nog geen week later is er helemaal geen sprake meer van kou, sneeuw of ijs. Het zag er gistermiddag zo mooi uit dat ik niet kon wachten tot het donker werd om een tochtje te maken. In plaats van te vertrekken tussen 17u30 en 19u30 lag ik om 15u45 op de Grasshopper om een tochtje te maken. De gebruikelijke 30 kilometers werden verlengd tot 53 km. En ik had alles in enkele uren: een stralende zon, de zonsondergang en de ingevallen duisternis. Het was een klassiek ritje langs de Schelde, rustig, voor sommigen eentonig, maar perfect voor mijn innerlijke rust.

Richting Wetteren

Uitbergen

Voor alles moet een eerste keer zijn, en toen ik na 25 km een pauze nam, om iets te drinken mijn beenspieren te rekken, passeerde een wielertoerist die vertraagde en vroeg of ik pech had. Dit was nieuw voor mij. Normaal passeren ze in een rotvaart zonder om te kijken of hooguit te lachen met de mededeling: "die heeft pech". Na een vraag aan wielertoeristen daarover blijkt dat laatste normaal gedrag te zijn onder wielertoeristen. Maar er zijn dus nog uitzonderingen.