koude handen (of toch niet).

Tijdens al de jaren dat ik vooral liggend fiets had ik er nog niet bij stilgestaan. Maar er zijn meer verschillen, bij mij toch, tussen gebukt fietsen en liggend fietsen dan op het eerst zicht zou denken. Wat ik eind vorig jaar merkte is dat ik bij het woon-werk verkeer met de Brompton vrij snel handschoenen nodig had. Bij een paar graden boven nul kwam ik op het werk met zo een koude handen aan dat ik de fiets nauwelijks op slot kon doen. Bij temperaturen rond het vriespunt had ik zelfs niet genoeg met de dunne handschoentjes (die je eigenlijk moet gebruiken in andere handschoenen) van de Decathlon maar had ik de winddichte handschoenen nodig of de vingers deden pijn van de kou bij aankomst op het werk.

De laatste werkdagen van vorig jaar gebruikte ik de trike en toen was me opgevallen dat ik met de dunne handschoentjes genoeg had en het was toen ook rond het vriespunt. Dit jaar ben ik elke dag met de trike naar het werk gereden (en terug) en ondanks de sneeuw en vriestemperaturen heb ik enkel en alleen de dunne handschoentjes gebruikt. De enige keer dat het wat weinig was was enkel en alleen omdat de voorwielen de sneeuw op de handschoenen gooiden en dan wordt het natuurlijk heel erg koud. Maar dan nog had ik geen pijnlijk ijskoude vingers bij aankomst. Nu herinner ik me ook dat ik al die jaren dat ik met de ligfietsen ga werken ik enkel bij uitzondering zware handschoenen droeg. Voor ik die dunne handschoentjes had hield ik het bij de zomer handschoenen, waarbij de vingers dus vrij zijn. Enkel de eerste kilometers kon het "frisjes" zijn maar dat ging steeds weer over en kwam ik telkens met gloeiende handen aan.

De bloeddoorstroming naar de handen en vingers verloopt, bij mij althans, blijkbaar veel beter bij het ligfietsen dan het gebukt fietsen. Spijtig genoeg merk ik dat verschil niet bij de voeten, deze blijven bij langere afstanden in de kou een probleem.