Van oud naar nieuw gefietst.

Voor eerst aan iedereen een aangenaam, gezond en vooral veel liggend fiets plezier voor 2019.

Maar ik ga een klein overzicht maken van 2018. Het jaar van de wederopstanding na een diepe crash, lees burn-out.
- Het gaat me voor het ogenblik goed af. De laatste 2 weken sliep ik niet echt goed (droomde teveel) maar nu blijkt het probleem gevonden. Daardoor heb ik ook niet veel meer gedaan dan wat gefietst, de naaimachines stonden (tijdelijk) wat stof te vergaren.
- Na een jaar van thuis zitten en mezelf terug bijeenschrapen en oprapen kon ik begin dit jaar beginnen aan de nieuwe versie van mezelf. De oude was echt versleten en zelfs de fundering was niet meer bruikbaar. Aan de nieuwe ik ben ik nog steeds aan het werken, dat zal nog wel even duren. De oude levensstijl is niet voor herhaling vatbaar.
- De fietskilometers zijn drastisch teruggeschroefd, na in 2017 een record van bijna 14 000 km heb ik vorig jaar niet eens de 6000 km gehaald.
- Zowat alle fietsen zijn binnen geweest voor nazicht. De Grasshopper en de Sprint 26 kregen een, echt nodige, grote onderhoudsbeurt. De Streetmachine had een probleem met de remmen en de roets werd nagezien en werd goed voor actie gevonden zonder echt onderhoud nodig te hebben. De Orca ging ook binnen, maar daarover later meer.

- Wat voor mij ook een verrassing was is dat ik een naaimachine aankocht. Deze zelfs snel aan de kant zette om een andere (beter) te kopen. Daarnaast kwam zelfs een overlock te staan en nog meer nieuws is gepland voor de nabije toekomst. De variatie van zaken die ik in elkaar zet is ook alleen maar aan het uitbreiden. Ik denk dat ik daarover beter later in aparte berichten op in ga.

Het fietsen werd eind 2017 op doktersverzoek drastisch terug geschroefd. De lange afstanden gingen eruit en werden vervangen door meer regelmatig kortere afstanden te liggen. Ook ben ik nu instaat om een fietstocht op te splitsen in een voor cafe stop en na cafe stop. Zelfs in mijn eentje iets gaan eten lukt me beter dan vroeger. In de fietsgrafiek is duidelijk te zien dat ik in juni 50% ging werken (na 40% de 2 maanden ervoor) en dat ik in september fulltime aan het werk ging. Van 40% naar 50% werken lijkt niet veel. Het is van 4 dagen in 2 weken naar 5 dagen in 2 weken, maar de ene week 3 dagen werken had een veel grotere mentale inpakt dan je zou vermoeden. Het had zelfs een grotere inpakt dan het fulltime werken in september. Ik moet ook toegeven dat ik me de laatste 2 weken van augustus me mentaal klaar voelde komen om fulltime te werken. Eigenlijk was november de zwaarste maand. Na 2 maand fulltime werken voelde ik plots de weerslag in migraine aanvallen. De laatste werkweek van 2018 stond de Brompton vouwfiets, waar ik dit jaar steeds mee ging werken, met een lekke band. Dit was het duwtje dat ik nodig had om over te stappen op de ligfietsen in het forensen. De laatste 3 dagen deed ik dan met de Grasshopper en de Sprint 26. Dat zette me aan tijdens het nieuwjaarsverlof meer te fietsen.

Voor 2019 hoop ik alleen dat ik mezelf beter onder controle kan houden dan vroeger en me niet meer zo verliezen in obsessies zoals vroeger. Dus een beter spreiding van de focus en dus minder fietsen, maar me ook niet verliezen in het naaien.
Waar ik vroeger graag de 10 000 fietskilometers wou halen, wil ik nu gewoon onder de 10 000 km blijven.  En verder zien we wel.

Als laatste: tot op een of andere fietstocht, treffen, meeting of blog.