En rusten ga je, of je nu wil of niet.

Ok, ik geef het toe, na de tocht naar Dronten (563 km in 4 dagen met 1 dag rust in het midden) ging ik het wat rustiger aandoen. En dat lukte behoorlijk goed, althans toch voor 2 dagen. Daarna voelde ik me alweer zo goed dat ik het gevoel had nooit naar Dronten te zijn gereden. Op 16 september stond ik al aan kilometerpaal 1000, en als kilometerteller die ik ben begon het weeral te jeuken en was ik de rust die ik wou inplannen alweer vergeten. De laatste helft van de maand nog 200 km bijfietsen leek me wat weinig, hoewel het mooi zou geweest zijn. Dus gingen we voor 400 km om zo hetzelfde resultaat neer te zetten als in juli. Maar toen de laatste week er aankwam en er een bezoek aan vrienden gepland was ging ik alweer aan het rekenen (ja hoor de obsessie steekt alweer de kop op). En ik wou de laatste week nog voor zo een 350 km gaan, ik stond toen al op ongeveer 1250, en met zo een 350 km erbij kon ik op 1600 km afkloppen. En het ging allemaal heel fijn. De Orcaanse fietstocht naar de vrienden (normaal zo een 70 km) werd afgerond op 136 km. En de dag erna voelde ik er niets van. Dus de normale woon-werk (mooi weer) route werd afgedraaid: zo een 30 km.

Dinsdag werd iets te mooi om thuis te blijven en we gingen met de Toxy 100 km malen op het jaagpad. Dat ging ook allemaal heel erg goed. Tot de dag erna! Heel erg raar maar de benen vertelden me de dag erna "doodleuk" dat er sprake was van overdaad. Ik moest toen nog 100 km in 3 dagen woon-werk verkeer. Ik heb die 100 km gehaald, maar wel met een gevoel dat het er eigenlijk wel wat over was. Er stak die dagen behoorlijk wat wind en gelukkig heb ik die dagen gekozen om telkens met de Grasshopper te gaan werken en niet de Roets. Met de Roets op een winderige dag rijden lukt niet zo goed als ik vermoeid ben. Ik heb al eerder ervaren dat het dan zeer uitputtend is.

Maar de 2 laatste mooie en vrije dagen (zondag en dinsdag) die ik had in de maand september zijn voor mij wellicht ook de laatste blotebenen dagen voor het jaar en de dagen leverden wel wat mooie plaatsjes op.

Een paar beelden van de zondag

 Zwalm-Scheldewindeke (Vlaamse Ardennen).

Een roos voor de Orca.

Een paar beelden van dinsdag, 

de laatste blote benen dag.

De laatste dag met korte broek en t-shirt voor 2016?

Ik sta er telkens weer versteld van hoe mooi je omgeving kan zijn. Je moet alleen maar je ogen openen en ook eens uit de auto komen. De foto's zijn dan wel mooi, maar in het echt is het veel "erger" en dat is moeilijk vast te leggen.

Vanaf nu ga ik het wat rustiger aandoen, met de helft van de maand september (1610 km) ben ik al meer dan tevreden. Hopelijk helpt het weer me een beetje. Als het regent of er staat veel wind dan is het gemakkelijker om binnen te blijven en het lichaam een dag rust te gunnen. Als het mooi weer is dan wil ik wel gaan fietsen. Ik wil niet (meer) zijn zoals ik steeds meer merk: als het mooi weer is blijven ze binnen en als het slecht weer is zitten ze te zaniken.