In totaal zijn 4 fietsen binnen geweest voor nazicht, onderhoud en herstel. Als eerste was de Sprint 26 aan de beurt. Na 20 000km bleek het echt nodig te zijn. In de winter ontdekte ik plots dat er behoorlijk wat spaken loszaten van in het achterwiel, maar het sturen ging ook niet zo soepel meer en er zat speling om het scharnierpunt in het frame. Deze fiets werd in januari aangepakt. Direct daarna ging de Streetmachine binnen om eens naar de remmen te laten kijken, daar bleek dat een remklauw (schijfremmen) schuin gemonteerd te zijn. In mei ging de roets naar Middelburg voor nazicht. Na 2 jaar roetsen (na het laatste herstel van Derk) bleek dat niet echt nodig te zijn. Wat kleine zaken werden aangepakt. Waar ik vooral voor naar Derk reed was de boegspriet-voetenslede combinatie, deze bleek nog perfect te staan. Als laatste ging de Grasshopper op stage. Na 20 000 km bleek daar ook een en ander aan vernieuwd te mogen worden. De velg van het voorwiel was versleten geremd en de lagering van de naaf was aan het eind van het leven aangekomen. Omdat ik van het rem vermogen van de Grasshopper ook niet tevreden was liet ik er een schijfrem op het voorwiel plaatsen en werd de achterrem ook vernieuwd want ze was zowat compleet geblokkeerd, dat is een velgrem gebleven.
Aan het herstel van mezelf ben ikzelf druk bezig en dat gaat rustig aan alsmaar beter. Tot eind augustus werk ik nog halftijds (hoewel ik nu 4 weken vakantie heb). Tijdens de maanden dat ik halftijds werk ben ik druk bezig geweest met naar mezelf te kijken, welke zaken waar ik moeite mee heb en waar ik rustig van word. Tijdens de 13 maand dat ik thuiszat heb ik geleerd hoe te bakken en de eerste stappen gezet in de naaiwereld. In beide voel ik heel veel rust. Het geduld dat bij mij soms ver zoek is vind ik daar in overvloed terug. Beide zaken zitten nu ook gebeiteld in mijn dagelijkse leven.
En de rust begin ik ook meer en meer terug te vinden in het fietsen. Daarin was ik het al een tijdje kwijt. Ook heb ik geleerd in mijn eentje terrasjes doen. In het begin was het een opgave, mezelf verplichten de stap te zetten. Nu vind ik daar rust in, ik kijk er zelfs naar uit een terrasje te doen onder het genot van een streekbier, dat is steeds in combinatie met een fietstocht. De afstanden die ik fiets zijn kleiner geworden maar het genieten is is terug gekomen. Deze zomervakantie heb ik gekozen om enkel de tocht van LIA, rondje Oosterschelde, mee te fietsen, verder hou ik het rustig. De bbq-tocht van LILI, laat ik links liggen, anders komt er teveel stress in het hoofd en dat moet ik nu net vermijden.
Ik ben ook iemand die graag alleen is. Maar de laatste jaren, vooral vanaf toen ik niet meer alleen kon werken in de fabriek, vond ik ook geen rust meer bij het alleen zijn. Ik had nergens nog rust. Maar nu ben ik graag alleen, tijdens het fietsen of thuis een stukje naaien of een broodje, cake of koekjes bakken. Ik moet er zelfs opletten ook eens vrienden te gaan bezoeken.
Als uitsmijter nog een foto van een fluohesje dat ik de voorbije dagen maakte, gemaakt met canvas ipv de direct versleten, het met mag niets kosten, stof die ze in de fabrieken gebruiken. De reflecterende strook heb ik aangevuld met reflecterend paspel en biaisband waardoor het een projectje werd waar ik veel uit leerde met toch een bruikbaar resultaat. Onder het moto "ik mag gezien worden" is het de bedoeling om ook een (fiets)jasje te maken uit dezelfde stof.
Er zijn ook plannen om zelf een fietstas te maken. Wanneer ze "gepresenteerd" kan worden is een open vraag, ik wil me geen druk opleggen. Ik zie wel wanneer ik me er klaar voor voel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten