woensdag 25 juni 2014

Bakfietskinderen.

Ik heb het woord nog nooit gehoord. Maar waarom zou het niet gebruikt worden. Naast de achterbank generatie kan gerust gesproken worden van bakfietskinderen, van een heuse bakfietsgeneratie wil ik nog niet spreken.
Maar er is toch iets dat me 2 keer is opgevallen.
Ten eerste passeerde ik een paar weken terug een bakfiets (een gazelle) waarin een meisje vastgegespt zat. Maar de manier waarop ze daarin zat sprak boekdelen, ze zat mooi in het midden alsof ze op een troon zat als een koningin. Echt fier als een gieter zat ze trots voor zich uit te kijken en de film die voor haar zich ontwikkelde zal ook wel mooi geweest zijn, zo op het jaagpad tussen de grasbermen tussen al die fietsers en wandelaars laverend.
Vandaag maakte ik net iets anders mee. In de Gentbruggestraat kwam, alweer een Gazelle, bakfiets en daar zaten 2 kinderen in. Vrolijk voor zich uit kijkend doet plots een van de kindjes een indiaantje (hand boven de ogen om de zon af te schermen), ik had zo een vermoeden dat ze het deed om beter zicht op mij te krijgen (ok. ja, de trike ;-) ). Net toen ik ging passeren begin ik te zwaaien en wat krijg ik terug: 2 vrolijk lachende kindjes die enthousiast zwaaien, en de moeder deed, zei het iets rustiger, ook mee.

Het zou me nooit tot een bericht gebracht hebben had ik gisteren de reclame niet in de mailbox gekregen over een draagbare dvd speler met 2 schermen om in de auto de kinderen bezig te houden.
De tegenstelling is toch enorm. Op de achterbank zien de kinderen niets, kunnen de ouders enkel de kroost zien van in de achteruitkijkspiegel en moeten de kinderen zichzelf bezighouden met speeltjes of een dvd. Dan zitten de kinderen in een open bakfiets (het is er het weer voor) naar een instant film te kijken en kan de trappende ouder de kinderen perfect zien en kunnen ze zeer gemakkelijk met elkaar praten en uitleg geven over wat er te zien is. Je zou er zowaar jaloers op worden.

2 opmerkingen:

  1. denk dat het prachtig zicht moet zijn
    ik heb ze hier nog niet tegen gekomen
    kinderen leren er ook nog iets van denk ik zo alleen maar postief volgens me
    groetjes antony

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik vind het spijtig dat ik "ietsje" te groot ben om in zo een bakfiets te zitten. Maar zou wel graag eens willen zien wat ze te zien krijgen. Aan de gezichtjes te zien lijkt het wel heel leuk om daar in te zitten.

      Verwijderen