maandag 10 september 2012

Prettige verjaardag.

Mijn Grasshopper heb ik vorig jaardag op 10 september mogen gaan ophalen.
Nu 1 jaar later staat de teller op 6400 km.
Na mijn eerste enthousiasme waarbij ik vele en vele kilometers fietste is mijn gevoel met de Grasshopper wat bekoeld.
Ik fiets er nog graag mee en ik gebruik het om te forenzen wat op weekbasis zo een 115 km oplevert.
Maar er zijn zaken die me wat moeilijk maken. Dat heeft veel te maken met de komst van de trike.
In eerste instantie had deze me geleerd beter te fietsen met de Grasshopper. Bevoorbeeld zonder om het evenwicht te moeten bekommeren het verkeer leren inschatten.
Maar anderzijds blijf ik problemen hebben met de evenwicht, vooral bij het starten en stoppen. Op kruispunten bij minder zicht/druk verkeer durf ik nogal zenuwachtig te worden.
Verder heb ik wat problemen met het zitje. Die bodylink kan dan wel heel goed zijn, mijn rug denkt daar wel eens anders over. Korte ritten tot 50 km zijn op een uitzondering na geen probleem. Maar langer dat durft wel eens rugklachten te geven (ik heb niet alleen rugklachten bij het fietsen hoor).
Ik heb overlaatst de gaaszitting op de Grasshopper geprobeerd. Dat zit fantastisch, maar er dook een ander, ook ernstig, probleem op. Ik kan dan amper met mijn voeten op de grond bij een start en stop. Ik zit dan namelijk wat hoger en het frame aan de zijkant van de zitting hindert me om mijn voeten op de grond te kunnen zetten bij het stoppen. En stoppen met enkel de tippen op de grond, dat zie ik helemaal niet zitten, zeker niet bij nat wegdek. Dan zal ik zeker teveel naast de fiets gaan liggen.

Die rugklachten zijn een andere zaak natuurlijk.
Maar de komst van de trike heeft er ook toe bijgedragen met het iets of wat negatief gevoel over een 2-wieler. De stabiliteit is beter (nogal wiedes), door het lager zitten (de Grasshopper is een nogal hoge ligger) is de sensatie met de trike hoger. De gaaszitting ligt me ook beter.

Ook is het zo dat ik een stuk stouter in het verkeer ben met de trike. Met de Grasshopper voel ik me gemakkelijker opgejaagd, ook al omdat ik me er minder veilig op voel (vooral het evenwicht houden).

Ik ben ook de eerste om toe te geven dat ik technisch helemaal niet zo sterk ben met de fiets. Ik ben geen Boonen, laat staan een Pauwels of Nijs.

Anderzijds denk ik er niet aan om met de trike te gaan werken. Zolang het gure winterweer niet komt opzetten blijf ik met de Grasshopper gaan werken. Wordt het te slecht (echt onveilig door glad wegdek) dan komt de Brompton terug op het voorplan. Misschien dat ik bij storm weer de trike buitenhaal, omdat ik aanneem met deze het minst gevoelig te zijn voor zijwind.

Ik heb dus een beetje een dubbel gevoel met de Grasshopper, maar dat wijt ik niet (of toch maar een klein deel) aan de fiets opzich, maar aan het 2-wieler zijn en mijn technische beperking. En het positieve gevoel staat nog steeds bovenaan. Het is niet zo dat ik met een zucht de fiets optuig om te vertrekken. Dus deze die denken binnenkort een koopje te kunnen doen, moeten vooral blijven dromen ;-)

3 opmerkingen:

  1. Hoei! Dat klinkt niet best.
    Als de Grashopper niet bevalt, waarom niet een ander model gezocht?
    De Grashopper hoeft niet slecht te zijn, maar misschien pas jij niet bij de Grashopper?
    Gewoon rondkijken en proberen welke lekker licht.
    Er zijn zoveel soorten ligfietsen. De fout wordt snel gemaakt te denken dat elke ligfiets hetzelfde is.
    Met een racefiets is het ook slecht kinderen wegbrengen naar school. Net Zo min dat je met een Omafiets mee doet met racewedstrijden.

    Dus stel een lijst op met voorwaarden en vergelijk wat er aangeboden wordt. Aanmodderen met een fiets waar je niet lekker op voelt en lichamelijke problemen geeft die duidelijk aan de fiets te weiten zijn, zou daar zou ik snel klaar mee zijn.

    Ik ben juist gaan ligfietsen om mijn versleten rug te ontlasten. Het werkt al bijna 10 jaar tot volle tevredenheid.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zelf heb ik ondertussen naast de WaW en de trike ook nog een Nazca gekocht (weleens waar 2e hands). De bedoeling was dat mijn vrouw daarop zou gaan rijden maar na dat ze 2 maal is gevallen heeft ze het opgegeven.

    Ondertussen heb ik deze dan maar afgesteld op mijn maat en net zoals jij had ik in het begin enorm veel last van het starten en stoppen maar na een 500km te hebben gereden heb ik weinig of geen problemen meer mee.

    Het is zelfs al zo ver gekomen dat ik de Nazca al heel redelijk belanden berijd.

    Als je wilt kan je eventueel wel eens de Nazca komen proberen om te zien of dit beter is dan de Grashopper.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik heb de laatste 2 dagen nog eens nagedacht over mijn gevoel op de Grasshopper tijdens het fietsen. En het is vooral iets dat in mijn hoofd zit. Want het rijden zelf blijkt altijd toch minder problemen te geven dan ik steeds weer denk. Het enige waar ik wel een beetje mee zit is het zitje. De rug wordt nu beter ondersteund (wegens met een extra matje de rug beter ondersteunend). Enkel blijf ik eens naar gevoel te hebben aan mijn zitbeenderen/de spieren er net boven. Verder heb ik in het voorjaar een schuiver gezet die me schrik heeft aangejaagd (steentjes in een bocht) en ik heb met schoenen gereden die behoorlijk glad waren, waardoor ik bij het stoppen soms gewoon uitschoof.
      Omdat de fiets vouwbaar moet zijn, zijn er niet veel mogelijkheden over.
      Maar wees zeker, ontevreden over de Grasshopper ben ik niet. Ik lig nog steeds liever 11,5 km naar het werk (via omweg) dan met de Brompton de kortste weg (5.5 km) te fietsen.

      Wat de rugklachten betreft die komen niet echt van de fiets (of toch niet alleen van...). Ik ben geboren met te korte rugspieren en die willen wel eens raar doen. Zelfs in mijn aangepast bed, ...
      Zelfs als meegemaakt dat ik bij het opstaan een pijnlijke rug had die overging met te gaan (lig)fietsen.

      Verwijderen