Couturier Brikolee.

Ik kan maar beter meteen uit de kast komen dan te wachten tot het "momentum" voorbij is. Het is geen wereldschokkende kast waar ik uit kom en ook geen wereldschokkend nieuws dat ik wereldkundig maak. Maar enkele maanden geleden maakte ik reeds bekend dat ik naast het fietsen enkele nieuwe bezigheden heb ontdekt. Onder andere het bakken van koekjes, cake en vooral brood. Maar ik was ook gestart met met de hand wat zaakjes te naaien. De naaitechniek opzich liet wat te wensen over, maar het idee om iets bruikbaars kunnen naaien bleef me bezig houden. Na zowat een halfjaar wat aanmodderen waarbij ik toch vrij veel leerde en veel uren aan u-tube kijken deed hakte ik de tweede helft van januari de knoop door. Ik bestelde een naaimachine voor beginners.  Niet zo heel bijzonder maar goed genoeg om mee te beginnen. Maar na een week verraste ik mezelf reeds door dingen te maken waarvan ik niet dacht dat ik het tot een goed einde kon brengen. Nu na amper een maand krijg ik reeds reacties dat mensen versteld staan van de progressie die ik maak.

sleutel en gsm zakje

gymzakje

gsm en tablet hoes

eerste poging tot een tas, minder mislukt dan verwacht.

Na heel wat probeer dingetjes die al dan niet lukten en soms zelfs bruikbaar waren maakte ik voorbije vrijdag mijn eerste bruikbare tas. Niet perfect afgewerkt, maar dat komt nog wel. Verder ben ik bezig met het maken van allerlei kleine zakjes op allerlei manieren met dikwijls overschotjes van overschotjes waar ik veel lessen uit trek. Maar ondertussen ligt hier dus al een bruikbare tas, heeft de gsm en tablet een hoesje gekregen en heb ik een sleutelzakje (met rits) gemaakt. Staat er een zelfgemaakte hoes over de Imac en de naaimachine. Het gaat blijkbaar hard, heel hard en voor de toekomst zie ik mezelf specialiseren in het maken allerlei hoesjes, tassen, rugzakken, ... zelfs portemonees. Allemaal in stof, van licht tot zwaarder materiaal. Ondertussen besef ik nu ook wel dat ik vrij snel zal overschakelen naar een deftiger machine want ik heb het gevoel dat ik de mogelijkheden van de beginners naaimachine snel ga overstijgen. De evolutie zal het uitwijzen en ondertussen kan ik ervaren waar ik opzoek naar ben als ik een deftige machine koop. Dat ik ermee doorga is zeker, ik ben het stadium van bevlieging reeds voorbij.

de laatste nieuwe probeersels

de naaimachine, imac kregen een hoes, de garen een bakje

Waar ik nu naartoe aan het werken ben is om de tas die ik nu in de Orca gebruik om mijn persoonlijke spullen bij te houden (portemonee, gsm, tablet, ...) te vervangen door een zelf gemaakte tas. Deze gaat verschillende vakken hebben om alles een beetje overzichtelijk te kunnen houden en de tas hieronder is de eerste stap op die weg.

De eerste echt bruikbare tas.

Maar het heeft nog een groot voordeel. Het houdt me namelijk weg van de fiets, waarbij ik sowieso moet minderen. Ik heb nu 3 zaken waar ik mijn tijd en gedachten moet in verdelen. Zodat ik eens meer thuis kan blijven zonder te sakkeren omdat ik om de een of andere reden niet kan gaan fietsen (ziek, verplichte rust, storm of vorst met ijskoude wind zoals nu). Ik bak nu met plezier brood, zit dan eens even naar een film te kijken of ga eens opzoek naar filmpjes over naaitechniek, dan ga ik de stad in opzoek naar naaimateriaal (ik koop heus niet alles online) en dan weer maak ik een fietstocht. Een nieuwe manier van leven waar ik opzoek naar moest gaan, want na de burn-out opnieuw zoals vroeger verder gaan is geen optie, blijk ik nu toch, zeker gedeeltelijk, gevonden te hebben. En we gaan deze weg gewoon verder bewandelen.

Deze blog is gestart rond liggend fietsen en dat gaat zo blijven. Het fietsen blijft centraal staan. Maar daarnaast gaat het andere leven, of beter geschreven het leven na een burn-out en alle ellende van de voorbije jaren, ook aanbod komen. Ik heb het gevoel dat ik in het jaar dat ik 51 wordt echt ga beginnen leven. Met echt leven bedoel ik veel bewuster dan vroeger. Of hoe een burn-out ook positieve kanten kan hebben.