30 jaar roeifietsen.

3 maal is scheepsrecht. Voor de derde keer dit jaar trekt de roets naar Middelburg. Deze keer niet op stage in het atelier van Derk, maar om deel te nemen aan het roeifietsfeest ter gelegenheid van het 30 jarig bestaan van de THYS roeifiets.
Eerst was het plan opgevat om alles met de fiets te doen, maar uiteindelijk werd besloten om van de mogelijkheid om met Birger mee te rijden gebruik te maken. De laatste weken heb ik heel veel kilometers gefietst en mijn lichaam stuurde enkele signalen uit met de vraag of het ietsje minder kon. De regen op zaterdagochtend toonde nog meer aan dat het een wijs besluit was de roets naast deze van Birger in de auto te schuiven.

Toen rond 12 uur de roetsers voor grote tocht zich opgang trokken waren de laatste druppels reeds aan het vallen. Als rond 13 uur de roetsers (met mezelf) voor de korte tocht zich klaarmaken hangt er enkel nog bewolking en de tijdens de hele tocht vallen amper enkele druppels. Na de tocht blijkt zelfs de zon er door te komen, zodat we bij het indrinken en nadien het eten niet binnen hoeven te blijven.

Direct na de korte tocht ging ik inchecken in het hotel en kon ik ook douchen. Na enkele wijntjes (sinds wanneer ben ik een wijndrinker???) konden we, zeer smakelijk, eten. Maar toen ze na een verrassing voor Derk aan de dans werd begonnen trok ik naar mijn bed.

Op zondag ben ik eigenhandig terug naar Gent gefietst. Bij het opstaan begon het te regenen en tijdens het ontbijt viel matige regen, maar de weerradar toonde aan dat het richting zuiden beter werd. Er werd vertrokken in een regenjasje, maar dat ging uit op de overzet richting Breskens, om daarna nooit meer nodig te hebben. Ergens bij de grensovergang was de (lichte) regen weg en bij aankomst in Gent scheen de zon.

De korte tocht werd ontsierd door een val die werd veroorzaakt door een bukfietser die bij het links omkijken ook naar links uitweek en daarbij de inhalende roetser (met een zeer respectabele leeftijd: + 70) onderuit haalde. Het werd richting hulppost maar 's avonds was hij alweer present.

Bij verschillende bloggers en bloglezers heb ik nu een gezicht. Het was leuk om bvb Wim, Piet en Mick te spreken, ze waren niet de enige maar verder heb ik geen namen kunnen onthouden.

Wat me heel sterk opviel is dat de roeifietswereld geen macho wereld is. Meer zelfs, het is niet eens een mannenwereld. Het viel me op hoeveel vrouwen aan de tochten deelnamen, en de leeftijd varieerde ook sterk, van jong tot zeer respectabele leeftijd. Naast de 3 leden van de Oost- en Westvlaamse (WOL) ligfietsers zouden nog 2 of 3 Vlamingen aanwezig zijn geweest. Maar de WOL-lers waren met hun WOL-kleding zeer herkenbaar.

Volgend jaar zou er een roeifietstocht georganiseerd worden in en rond Tilburg, we kijken er al naar uit.  

Dieter in WOL-outfit.

Birger en Dieter klaar voor de lange tocht. 

De deelnemers voor de lange tocht trekken zich op gang.

Weg zijn ze.

De deelnemers voor de korte maken zich klaar.

Een tussenstop.

Derk wijst de weg.

ff pauzeren voor een groepsfoto.