dinsdag 24 mei 2016

Het roetsperspectief.

Het was me na februari al eens opgevallen, en na voorbije weekend valt het me alweer op. Maar sinds ik nu volluit aan het roetsen ben ervaar ik het weer helemaal anders.
Toen ik berichten las (in maart) over de voorbije kletsnatte februarimaand vond ik het raar dat ik dezelfde maand ervaren had als een droge en zonnige maand. Omdat ik toen maar 40 km ver raakte per dag moest ik om de uiteindelijke 244 km te halen verschillende dagen in de roets liggen, en dat was nooit in de regen geweest, zelfs een paar keer in stralende zon.

Een roetstocht in februari, blijkbaar zonder zon.

Na het blogbericht van Jan over de regen op maandag had ik alweer het gevoel een vertekend beeld te hebben over het voorbije weekend. Dat blijkt ook in mijn geheugen te staan als een droog weekend. Dat terwijl het op zondag zowat de hele dag heeft geregend, al was het de merendeels maar wat druppelen. En ik ben op zondag met de Orca gaan rijden, 130 km in totaal, en na een kleine 10 km werd het heel erg donker en kreeg ik een plensbui over mij. En toen ik aan de laatste 50 km begon werd er alweer behoorlijk wat water naar beneden gegoten.
Maar ik had op zaterdag een klein roetsritje gemaakt van, ocharme, 25 km en nu blijkt vooral dat me bij te blijven, dat droog roetsuurtje (van een verder ook volledig droge zaterdag) en niet die verzopen zondag. Ook op maandag had ik het droog, pas toen ik op het werk aankwam (iets na 5 uur in de ochtend) begon het te regenen en toen ik terug naar huis reed na 14 uur was het alweer droog. Het heeft werkelijk de hele voormiddag geregend maar dat heb ik niet gemerkt. Dan weer vertekent de dinsdag ook alweer mijn weer-idee. Gewoon omdat ik in de ochtend 22 km ben gaan roetsen en het was droog (de rest van de dag ook, maar toen ik heb ik van de tijd gebruik gemaakt om het lichaam te laten rusten).

Ligfietstreffen op zondag.

Ook las ik gisteren een opiniestukje in een krant waar het alweer ging over een, tot nu toe, zeer natte meimaand. En daar was ik toch wel van verrast. De eerste week van mei was zeer zonnig, daarbij heb ik, naast het treffen, een groepstocht meegefietst waarbij zonnebescherming echt wel nodig was. Of wordt mijn beeld alweer vertekend door die ene week waarbij ik na het werk (na 14 uur) elke dag een uurtje in de zon kon en ging liggen fietsen, een week waarna ik verrast was door de kleur die mijn armen en benen hadden gekregen. Maar ook heb ik in de maand mei al 320 km geroetst, en daarvoor heb ik ook meer dan een paar dagen nodig. Droge dagen, anders roets ik niet.

Soms krijg ik het gevoel dat het roetsen mijn beeld over het weer vertekend, het allemaal iets mooier wordt voorgesteld dan het is. Er zijn zovelen die klagen dat het altijd regent, ik blijk het nu net "iets" anders te zien.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten