donderdag 25 februari 2016

Stilte voor de storm.

Het is betrekkelijk stil op de blog. Het komt door een dip in januari en veranderingen in mijn hoofd. Sinds ergens vorig jaar ben ik me beginnen afsluiten van de virtuele wereld. Radio en tv zijn al langer geweerd, maar via het internet vond nog een hoop bagger de weg naar mijn hoofd. Het nieuws op zich valt meestal nog mee. Maar als je de reacties zit te lezen, je begint op te winden over reacties van sommige mensen en je daaraan ook zit te ergeren nadat de pc is afgesloten dan heb je een probleem. Ik weet al langer dat geen nieuws veel beter is dan de stortvloed aan nieuws die je over je heen kan krijgen. Het resultaat is dat ik me ook van de blogs begin af te zonderen, wat ik ergens wel een spijtige zaak vind. Maar ik hun me wat tijd om orde in het hoofd te krijgen. Iets wat ik zeer nodig heb, orde in het hoofd. Of anders gezegd: rust in het hoofd. En dat laatste ben ik een beetje kwijt. 

Er zijn natuurlijk ook positieve zaken in het leven. 
Ik fiets rustig verder, we hebben ondertussen de grens van de 1300 km voor dit jaar overschreden en voor de eerste helft van het jaar staan ook enkele fietsmeetings gepland. Namelijk de kanalentocht op paaszaterdag (georganiseerd door LIA), het ligfietstreffen te Essen in mei (ook door LIA georganiseerd) en de velomobieltocht in juni te Hechtel-Eksel (georganiseerd door LILI). 

Er is ook een aanvraag ingediend om van werkregime te veranderen, maar ik wacht nog op goedkeuring voor ik er verder op kan ingaan. 

En vorig jaar heb ik enkele mensen op zulk een positieve manier leren kennen dat er een sterke vriendschapsband is ontstaan. Het is ook de eerste keer dat facebook vrienden echte vrienden werden. En aangezien ik me voorgehouden heb om me meer met positieve zaken bezig te houden en de negatieve zoveel mogelijk laten voor wat ze zijn, welke gemakkelijker gezegd is dan gedaan, wil ik mijn aandacht naar onder andere deze mensen toespitsen.

We zijn ook bezig de roeifiets verder te optimaliseren zodat deze binnenkort kan ingezet worden als mooi weer forensfiets, zodat er een meer regelmatig kan geroeid worden. Mijn buikspieren gaan dan wellicht minder paniekeren omdat er geen periodes meer zijn waarin ik niet heb kunnen roeien.

5 opmerkingen:

  1. Mooi, zo zie je dan toch waar die reacties goed voor zijn.
    Zelf ben ik altijd heel blij met reacties op mijn blog.
    Ik houd mijn bericht liefst zo bondig mogelijk om aanvullende info te kunnen geven a.d. hand van vragen of opmerkingen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Jammer dat je de reacties van sommigen zo onverteerbaar vindt dat je er als het ware wakker van ligt, dat is inderdaad niet de bedoeling van het bloggen. Zelf vind ik het wel ontspannend, en stel alle reacties op prijs.
    Ik begrijp wel wat je bedoeld, zo heb ik vorig jaar een blog uit mijn lijst verwijderd na een wat minder gezellige tegenreactie die ik volkomen misplaatst vond, en totaal niets te maken had met wat ik zelf geschreven had. Toen ik een dag later nog eens de zaak wou na lezen had ik geen toegang meer tot de bewuste blog, die was plotseling enkel toegankelijk voor "genodigden". Buiten dat om had ik ondertussen al besloten om nooit geen enkele reactie meer te geven op dat blog om uitwassen zoals deze te voorkomen, er is al onbegrip genoeg in de wereld.
    Nadat ik geen toegang kreeg heb ik niet meer geprobeerd om bij de genodigden te horen, de blog is gelijk verwijderd uit mijn lijst. Ik lees die blog nog wel, maar dan via andere blogs, reageren doe ik niet meer!
    Waarmee ik maar wil aangeven dat je de reacties niet hoeft te lezen als je dat niet wilt, en probeer het je zeker niet aan te trekken, meestal is het sop de kool niet waard!
    Sterkte en groeten,

    Adri.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hallo Mick en Adri,

    Er is hier blijkbaar een misverstand ontstaan. Dat ik minder op blogs ga lezen komt niet voort uit de reacties op blogs (zowel op de mijne als andere). Maar uit nieuws die ik op het internet te lezen 'kreeg', dikwijls via facebook aangebracht en de, soms, zeer rare reacties die, meer en meer, gegeven worden. Tot en met scheldpartijen, zaken die helemaal naast de kwestie zijn of mensen die er een sport van maken iedereen die reageert te gaan kwetsen.
    Het gevolg is dat ik me bewust van de media weg hou, zo heb ik op facebook ook kuis gehouden, en enkele websites heb ik bewust verwijderd.
    Maar een spijtig neveneffect is dat ik ook blijk van de blogs weg te blijven. Want de blogs en daarin de reacties blijken soms nog het enige waar nog normaal gedrag getoond wordt.

    Zelf blijk ik een zeer gevoelig persoon te zijn en heeft mijn hoofd blijkbaar wat rust nodig, iets wat ik wel vind in het fietsen en roetsen. Als je me ontmoet tijdens het fietsen zou je niet zeggen dat er donkere wolken in mijn hoofd de plak proberen te zwaaien.

    Ik hoop dat Mick en Andri nog eens komen naar de reacties kijken. Zodat ze weten dat er een misverstand is ontstaan.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hallo Ronny,

      Bedankt voor je reactie!
      Dat is dan inderdaad verkeerd opgepakt door mij! Niet verkeerd opgevat, want ik begrijp het heel goed wat je bedoeld met de bagger die je noemt.
      Ik ben zelf nooit begonnen met Facebook, mijn vrouw heeft wel een account, die ze zo beperkt mogelijk houd, en ze reageert maar mondjesmaat op berichten, mede door de reacties die je noemt in je post.
      Mijn reactie op je post was dan ook bedoeld om je een hart onder de riem te steken, en dat zal je ook zo opgepakt hebben denk ik. Maar als je erg gevoelig bent helpt dat niet om alles gelijk uit je hoofd te krijgen, fietsen kan inderdaad zeer louterend werken op het gemoed, daar weet ik alles van!
      Dus lees gewoon de blogs, laat de bagger links liggen en fiets en roets als je er behoefte aan hebt, dan gaat het weer goed komen!

      Groeten, Adri.

      Verwijderen
    2. Ik mag graag wat tegendraads bloggen en reageren maar probeer daarbij niet al te persoonlijk te worden. Heb wél de functie 'moderaten' ingevoerd en weiger ook wel eens een reactie.
      Mensen die bewust verwarring zaaien vind ik wat zonde van m'n tijd en energie bijvoorbeeld. Of van die louter negatieve.
      Een enkele keer had ik zelfs wel eens berouw van iets wat ik verwijderd heb. Maar dan, ik hoef het gelukkig weinig te doen :)
      Met facebooken ben ik wel helemaal gestopt. Utter waste of time..

      Verwijderen