Maar het kan nog veel erger. Dat heb ik de laatste jaren ontdekt. Deze zomer opnieuw. Dan zijn er steeds wel enkelingen die met het mooie weer het licht denken gezien te hebben en de fiets van stal halen om naar het werk te fietsen. Op het werk aangekomen zijn ze trots op hun prestatie en ze moeten het aan hun collega's vertellen. Die collega's overladen hun dan weer met complimentjes en schouderklopjes zodat de persoon in kwestie tegen het eind van de werkdag zo een 10 cm is gegroeid.
Nu komen ze gelukkig niet bij mij hun ei leggen. Het zou hun zuur opbreken. Want het eerste dat ik denk is, aha, als die met de fiets is woont die hooguit 5 km van het werk (wat steevast ook zo is), wat betekent dat je dat normaliter zowat elke dag kan (bij sneeuw/glad wegdek en zware regen kan je wel absolutie krijgen).
Uiteindelijk blijkt de prestatie maar 1 dag hooguit een dag of 3 te duren. Soms lukt het maar 1 dag, dit omdat ze 's avonds al een nat pak hebben en de zin om nog eens boven zichzelf uit te stijgen is alweer verdwenen. Dit laatste heb ik in 2 zomers 3 keer zien gebeuren. Telkens de eerste dag dat ze de fiets namen was het bij het naar huis rijden aan het regenen en dan bleek de lol er alweer af.
Daarnaast heb je dan weer anderen die het een evidentie vinden om korte afstanden te fietsen. Zo "betrapte" ik 2 jaar geleden een collega van het werk op weg naar het werk. Uit het gesprek bleek dat het zijn eerste week op de fiets was en de reden was heel simpel. Tijdens het zomer verlof was hij verhuisd en woonde nu op 5 km van het werk. Het eerste "werk" na de verhuis was een stevige vintage fiets kopen met alles erop en eraan wat een doorwinterde korte afstandsfietser nodig heeft (naafdynamo verlichting, spatborden, bagagedrager voor en achter) en direct na het verlof werd het fietsforensen gestart. Daarna heb ik verschillende keren gevraagd of hij met de fiets was en dat was steeds positief. Als ik het vroeg was het weer nooit op zijn mooist, ik vroeg het bij regen, storm, sneeuw, vrieskou... maar het deerde hem allemaal niet. Maar wat ook een feit was, hij sprak/spreekt er nooit over, hij doet het gewoon.
En zo ken ik nog mensen waarbij het een evidentie is om "de wereld rond" te fietsen in hun dorp.
Mensen die daarentegen vinden dat het een hele prestatie is, een reuze uitdaging, of eens gaan tonen hoe het ook kan (niet beseffende dat het warm water reeds lang is uitgevonden) houden het meestal snel voor bekeken.
Wat voor de een een evidentie is, blijkt voor een andere een reuze uitdaging.
Maar ook:
Wat voor de een een hele prestatie is, blijkt voor de ander een evidentie.
 |
| september 2014 lijkt meer zomer dan augustus 2014 |
Ja zo heb ik een vrouwelijke "hippie" collega die dagelijks uit Hoofddorp naar Aalsmeer komt.
BeantwoordenVerwijderenDa's nog geen 10 km maar met haar lengte op een rechtopfiets met een rottige Nexusnaaf (veel transissieverlies) en nooit klagen een hele prestatie!
Je hebt altijd baas boven baas. Het is toch leuk dat mensen het proberen, fietsen naar het werk, ook al houden ze het niet vol? Zoveel mensen maken geen fietstochten van meer dan 30 kilometer, dus ja, een fietstocht van 100 kilometer is een hele prestatie, voor die persoon die het voor het eerst doet.En van mij mogen ze er trots op zijn.
BeantwoordenVerwijderen