Racing team

Gisteren opweg naar het werk komt een collega naast me fietsen (lees inhalen). Ik lag toen aan een mooie 25-28 km/u. Dat is zowat het maximum dat ik een langere tijd vol kan houden. Maar de kans een poging te wagen om te volgen kon ik niet zomaar laten passeren. Ik ging er dus achteraan en bleek dat we een snelheid haalden tussen de 30 en 33 km/u en voor mij is dat veel. Ik kan dit ook maar een korte tijd volhouden. Uit ervaring weet ik dat mijn hartslagmeter vrij snel aangeeft dat ik over mijn maximum ga. Maar uit lichamelijke ervaring weet ik ook dat dit voor mij niet vol te houden is. Op het eind heb ik ff gelost, maar aan de fietsstalling was ik hem toch net voor. Dit omdat ik net iets vlotter de rotonde over kon en dat de ander daarna aan de oprit van de auto parking gehinderd werd.

Het verschil tussen de fietsen is ook zeer groot.
Niet alleen was het een bukfiets - ligfiets strijdje, maar ook racefiets - toerfiets en ook nog lichtgewicht versus "tank"uitvoering.

Maar eerlijk is eerlijk, veel langer kon ik dit niet volhouden.
Ik zag er ook mooi uit in de kleedkamer, het zweet gustste uit mijn poriën, zelfs mijn benen dropen...

Rij - Bewijzen...

Daarnet hoor ik in het nieuws dat er nieuwe rijbewijzen komen.
10 jaar geldig en de grootte van een bankkaart.
Iedereen die al een rijbewijs heeft zal een nieuw MOETEN KOPEN.

Nu dringt de vraag zich echt op. Wat doe ik dan?
Voor het nieuwe rijbewijs betalen of gewoon het oude inleveren en zonder verder door het leven gaan.

Ik heb een rijbewijs, maar heb sinds minstens 10 jaar niet meer gereden,
zelfs heel sporadisch zit ik nog in een auto.
Nu heb ik reeds langer me de vraag gesteld, wat als...
Want ik als ik eerlijk ben, ik durf niet meer te rijden.
Dus, meer en meer dringt zich het antwoord op de vraag: wat doe ik bij het nieuwe rijbewijs? Want ik ben er als ik eerlijk moet zijn er niets mee en eigenlijk ben ik wellicht beter af zonder. En de andere weggebruikers ook, want ik zou toch maar een gevaar zijn.

Het is net als toen ik 15 jaar geleden de auto terug naar de dealer bracht. Ik deed het ook niet zomaar maar toen ik het echt had gedaan viel wel een pak van mij af. Niet zozeer dat ik blij was van de auto af te zijn, maar vooral de beslissing was gevallen en ik moest niet meer piekeren over de vraag. Toen viel er echt een pak van mij af. Want zoiets beslis je echt niet zomaar.

Het is niet zo dat morgen het nieuwe rijbewijs moet afgehaald (lees betaald) worden.
Ik kan er nog een tijdje over nadenken.

Jongeren...

Jongeren, het zijn rare wezens, we zijn het allemaal geweest, en op elke nieuwe generatie wordt veel gevloekt.
Maar het is niet steeds kommer en kwel.
Onderstaand filmpje is opgenomen 2 weken geleden opweg naar het werk.
2 jongens zijn op het fietspad aan het kuierfietsen, of hoe moet je zo langzaam fietsen benoemen?
Ik was niet van plan om hen in te halen, ik vertrek toch op tijd en wat verder komen we toch op een kruispunt waar ik moet afslaan. Dus besluit ik om achter hen ook te "kuierfietsen".
Niet dus, want als ze me opmerken maken ze spontaan plaats, of was het enkel en alleen maar om mijn fiets eens te kunnen zien...
Ik heb het hun niet gevraagd, we gaan dus nooit weten hoe nobel hun gedrag was ;-)

plakploegen en foutparkeren.

Voor sommige mensen is het echt moeilijk om enkele meters te stappen.
En dan heb ik het niet over mensen met een mobiliteitsbeperking.
Deze week gaf ik commentaar op een foutparkeerder en de reactie was dat toch de helft van het fietspad vrij was. Dat ze niet op de weg mocht parkeren (ik ziet niet in waarom niet er stonden namelijk geen verbodsborden). En de parkeerplaatsen zo een 20 meter verder.. dat was er blijkbaar wat over. De vrouw krulde zich in allerlei bochten om toch maar haar gelijk te krijgen, terwijl ze sowieso foutgeparkeerd staat. Het is soms echt zielig hoe sommige autobestuurders zich gedragen.

Het was een plakploeg, dus een foto genomen (met de sportcamera) en opgestuurd naar de lokale afdeling van de politieke partij.


Krijg ik al reactie:

"Ik herken die mevrouw helemaal niet?
Gaat het over Lochristi?

In ieder geval ... over enkele dagen zal de kans véél minder zijn ... :)"

Het gaat hem vooral over die laatste zin.
Zo neerbuigend doen over fietsers.
En dit net voor de lokale verkiezingen.
Van kiezers lokken gesproken, deze kan tellen.

Vanwege de vraag. De gemeente is Lochristi. dat kon je al lezen in het antwoord van de partij afdeling.
De politieke partij is de CD&V.

Kinderen en ligfietsen.

Het blijft steeds verbazen, hoe kinderen kijken, soms letterlijk staren naar een ligfiets.
In dit filmpje steekt een klasje de straat over.
Waarbij ze, als ik eraan kom, plots vergeten waar ze mee bezig zijn.
Je kan het niet horen, maar op het laatst zegt een begeleidster tegen de kindjes rond haar: "dat is een ligfiets".

Never mind, a bicycle.

Tijdens het verlof heb ik 2 Contour roam sport camera's aangeschaft. 

Deze gebruik ik om tochten mee te filmen, alsook toertochten met de Gensteliggers.

Maar daarnaast heb ik ook steeds een camera op de helm staan als ik naar (of van) het werk fiets. Enkel de rit rond de middag wordt gefilmd. De andere rit is om 5 uur smorgens of na 22 uur savonds en dan is er echt niet veel te zien.

Het is een tocht langs vrij autoluwe straten, maar sommige dagen is het echt niet moeilijk om rare zaken te filmen. Deze week op donderdag en vrijdag middag was het wel heel erg. Het leek alsof de meeste autobestuurders de regels van het "spel" verleerd waren. 

Hieronder staat een compilatie. 

Het is allemaal zo relatief.

Na het weerpraatje van gisteren na het nieuws van 18u00 op één had ik plots zeer sterke twijfels of ik deze morgen wel zou forenzen met de Grasshopper.
De laatste weken heb ik wel meer dagen last gehad van de wind waarbij ik moeilijker mijn fiets (en mezelf) recht kon houden. En stevige wind met regen maakt het nog allemaal moeilijker, want het zicht wordt beperkt door de druppels mijn bril (en bij een ligfiets kan je niet ff boven je bril uitkijken). Als je zo een beetje aan het slingeren gaat dan zou je toch gaan denken dat de autobestuurders een beetje gaan uitkijken bij het inhalen. Maar dat blijft bij dromen vanop je fiets. Blijkbaar is er bij veel autobestuurders nauwelijks of geen inlevingsvermogen hoe het voelt om als fietser een auto rakelings naast je voelen inhalen als je wat problemen hebt met je evenwicht.
Voor vandaag werd een natte maar ook winderige (tot 80km/u) dag voorspelt en ik besloot om de trike te gebruiken.
Dat neemt wel een beetje tijd in beslag. Ten eerste moest ik die klaarmaken om te forenzen, dwz. de tassen die aan de zitting hangen mogen eraf, want zoveel heb ik nu ook niet nodig om die 11 km af te liggen. De trike kan ik ook niet in 1 keer naar beneden brengen (via de lift), dus moet ik smorgens ook wat extra tijd inplannen. Maar dat viel allemaal mee. De zitting is plots veel lichter geworden, er moet maar 1 tas mee, op de drager achteraan.
Het duurt allemaal wel ietsje langer om de fiets op te tuigen; 2 maal de lift af en op (1 maal voor de fiets, 1 maal voor zitting, tas, helm, ...), dan de fiets naar buiten en open vouwen, de zitting erop, tas erop, vlag plaatsen, en lichtjes plaatsen, stuur en spiegels juist zetten en vertrekken.
Maar een seconde duurt echt wel langer dan je zou gaan denken en dus zeker ook 5 minuten, een uur, ... En... ik ben een ochtend mens, ik kan gemakkelijker om 4 uur opstaan dan pas om 23 uur gaan slapen.
Dus zoveel tijd verloor ik nu ook weer niet en ik was weer een sensatie rijker, want net zoals met de Grasshopper voelt het niet echt aan alsof ik ga werken. En met de trike lig ik liever in de regen (als het toch moet) dan met de 2-wieler. Zeker bij wind. Meer dan eens heb ik mijn voeten voelen wegschuiven bij het stoppen (het is wel al beter dan in het begin, ik plaats mijn voeten veel meer onder mij, het onderbeen dus verticaal ipv schuin voor-naast mij). Maar er zijn een paar plaatsen waar ik moet stoppen op een kruispunt, waar ik steevast voel dat mijn schoen wil schuiven bij nat wegdek.

Met de trike moet ik enkel naar het verkeer kijken en indien nodig remmen en terugschakelen. Er is geen uitklikken en evenwicht bewaren bij, dat doen de 3 wielen wel.

Uiteindelijk regende het deze morgen zachtjes, zonder wind, en na de middag waaide het vrij hard maar zonder regen.
Maar ik weet nu wel dat ik meer de trike ga gebruiken bij nat en/of winderig weer, zeker nu in het najaar.

Gaan werken..., je zou het nog plezant gaan vinden.